در کار علمی، آزاداندیشی یک اصل اساسی است و پژوهشگری که در فعالیت‌های علمی خود آزاداندیش نباشد و صداقت نداشته باشد، پژوهشگر نیست، بنده نیز افکار خود را هر از چندی بی رحمانه به نقد می‌کشم و چند سال است که خوشبختانه با مطلق‌اندیشی خداحافظی کرده‌ام. [یادداشت حجت‌الاسلام رضا غلامی، مدرس فلسفه سیاسی، مطالعات فرهنگی و تمدنی؛ ۱۶ دی ۱۴۰۳]