کد خبر: ۴۲۵۸۸۷۹
تاریخ: ۲۲ دی ۱۴۰۳ - ۰۱:۱۰
تا ابد درخشنده/ ۱
فیلم | ثنای علی(ع)
در ایام ولادت علی‌بن‌ابیطالب(ع) به سراغ سروده‌های شاعری می‌رویم که سال‌هاست دل در گرو عشق آن حضرت بسته است. یوسفعلی میرشکاک، شاعری که شعرش آینه‌ای است از معرفت و عرفان، در مجموعه «تا ابد درخشنده»، با زبانی شیوا و دلنشین، به توصیف زیبایی‌های وجودی امیرالمؤمنین (ع) پرداخته است. با شنیدن این اشعار، گویی به محضر مولای متقیان راه یافته‌ایم و از نزدیک شاهد عظمت و شکوه آن حضرت هستیم.
{$sepehr_media_3724371_400_300}
چو وهم هر دو جهان درنیافت، جای علی را
خیال رنگ نبندد مگر ثنای علی را
بهار سرمه چشم دو عالم است غبارت
اگر چو جاده دهی بوسه، جای پای علی را
خیال رنگ نبندد مگر ثنای علی را
بهار سرمه چشم دو عالم است غبارت
اگر چو جاده دهی بوسه، جای پای علی را
نفس به یاد دمی می‌زنم که مرگ درآید
مگر به گوش گران بشنوم، صدای علی را
مگر به روی خیال علی دو دیده ببندم
که سر به سجده نهم یک زمان، خدای علی را
به نقد هر دو جهان کیمیای خود نفروشم
خریده‌ام به بهای دلم، ولای علی را
برید عالم و آدم ز من، ولی نبریدم
از این شکسته دل بی‌نوا، نوای علی را
تو یوسف ارچه به چاهی، همین بست که شنیدی
به شب صدای جگرسوز ناله‌های علی را
زند به جان سلامت شرر ز ننگ ملامت
مگر به گوش گران بشنوم، صدای علی را
مگر به روی خیال علی دو دیده ببندم
که سر به سجده نهم یک زمان، خدای علی را
به نقد هر دو جهان کیمیای خود نفروشم
خریده‌ام به بهای دلم، ولای علی را
برید عالم و آدم ز من، ولی نبریدم
از این شکسته دل بی‌نوا، نوای علی را
تو یوسف ارچه به چاهی، همین بست که شنیدی
به شب صدای جگرسوز ناله‌های علی را
زند به جان سلامت شرر ز ننگ ملامت
هر آن که همچو تو دارد، به سر هوای علی را
یوسفعلی میرشکاک
تصویربرداری از حامد عبدلی
تدوین از نیلوفر قاسمی