اگر چه رنگ پراکندگی تمام حادثه‌ها را
به آن سوی مراتع زنگار می‌برد
هنوز بوی تو گل می‌کند به خاطره‌ی دشت
کسی نبود و جمال تو بود
به رنگ روی تو گل کرد غنچه، داغ تماشا
چگونه می‌توان به دو آینه‌ای که تا ابد
به روی تو حیرانند ندیدن آموخت
به این دریچه‌ها که روبه‌روی صدای تو باز می‌شوند
چگونه می‌توان نشنیدن آموخت
کسی نبود و صدای تو بود
پر از تلاوت خاموش کوه و همهمه باد
پر از ترانه سبز درخت و ناله‌ی دریا
تو با تمام جهان پنهان بودی
و با دل تپنده من پیدا

یوسفعلی میرشکاک

تصویربرداری از حامد عبدلی
تدوین از نیلوفر قاسمی