تخت فولاد، این آرامستان باستانی و رازآلود، قرن‌هاست که در دل اصفهان جا خوش کرده است. سنگ مزار‌های این آرامستان که روزگاری حکایت از شکوه گذشتگان داشت، اکنون زیر غبار فراموشی و اثرات گذر زمان، رنگ باخته است. ترک‌های عمیق و شکستگی‌های پراکنده بر پیکر این سنگ‌ها، گویی نشانه‌ای از گذر بی‌رحم زمان است که رد خود را بر تاریخ جاودانه کرده است. هر کدام از این سنگ‌ها، نقشی محو از نام و یاد کسانی‌ست که زمانی در این خاک آرام گرفته‌اند. اکنون، این سنگ مزار‌ها که آرام‌آرام در سکوت و تنهایی فرومی‌ریزد، بسان برگ‌های دفتر خاطراتی‌ست که یکی‌یکی از دست می‌رود.