مؤمن آنگاه به کمال ایمان می‎رسد که آنچه را برای خود می‎خواهد، برای برادرهای ایمانی‎ش هم بخواهد. در بعضی از روایات به این مطلب، کمال ایمان و در برخی دیگر افضل ایمان گویند. پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: «لَا يَسْتَكْمِلُ الْمَرْءُ الْإِيمَانَ حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِه». بنده به کمال ایمانی نمی‎رسد و به آن دست پیدا نمی‎کند، مگر اینکه به چنین حالت روحی برسد که آنچه را برای خود می‎خواهد، برای برادر مؤمنش هم دوست بدارد؛ هر چه برای خود می‎خواهد، برای او هم بخواهد. در این روایت «استکمال ایمان» مطرح می‏شود. [آیت الله مجتبی تهرانی(ره)]