ورزش زورخانه‌ای، باستانی یا پهلوانی، از جمله ورزش‌های سنتی و شناخته‌ شده‌ای است که در محلی خاص به نام «زورخانه» و همراه با ضرب مرشد انجام می‌شود. پیشینه این ورزش سنتی به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد. در دوران باستان، ورزش و انجام حرکات رزمی از فعالیت‌های اصلی روزانه ایرانیان محسوب می‌شده و جامعه ارزش بالایی برای ورزشکارانی که برای قدرت بدنی و شجاعت روحی داشتند، قائل می‌شدند. مورخان معتقدند که در ۷۰۰ سال پیش، پهلوانی به نام «پوریای‌ولی» از اهالی خوارزم، زورخانه‌ها را به شکل امروزی ساخته است. ورزش زورخانه‌ای در اصل تداعی کننده مرام و منش پهلوانی و جوانمردی است و کسانی که در زورخانه‌ها نیز ورزش می‌کنند از خصوصیاتی مانند مروت و جوانمردی و پهلوانی بهره‌مند هستند. فدراسیون ورزش پهلوانی و زورخانه‌ای ایران با همکاری سازمان میراث فرهنگی در بیست‌وپنجم آبان ۱۳۸۹ برابر با شانزدهم نوامبر ۲۰۱۰ ورزش باستانی و زورخانه‌ای و آیین‌های پهلوانی را در فهرست میراث معنوی یونسکو به نام ایران به ثبت جهانی رساند. به مناسبت ۱۷ شوال سالروز پیروزی امام علی(ع) در جنگ خندق، این روز به نام «روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای» نامگذاری شده است.