تمام مصیبت‌هایی که از نظر معنوی بر انسان وارد می‌شود، عاملش همین دو چیز است: یکی غرور و یکی غفلت. سعی کنیم در زمانی که تحصیل می‌کنیم هیچ گونه غروری در خودمان راه ندهیم و بدانیم که همه امتیازاتی که داریم از جانب خداوند است...اگر برخورد ما بدون غرور باشد، مردم ما را دوست خواهند داشت. افراد متواضع در جامعه، هم ظاهراً و هم باطناً محترم‌اند؛ اما متکبران هرچند در ظاهر مورد احترام قرار بگیرند، در باطن کسی برایشان احترامی قائل نیست. پس باید به خاطر داشته باشیم که هرچه داریم، از اوست؛ و اگر خداوند علمی را افاضه نکند، ما قادر به یادگیری نیستیم. [استاد زنده‌یاد محمدحسین حشمت‌پور]