امام سجّاد (ع) می‌فرمایند: «أنَا ابنُ مَنَ بَکَت عَلَیهِ مَلائِکَةُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَیهِ الجِنُّ فِی الأرضِ و الطِّیرُ فِی الهَواءِ» من پسر کسى هستم که فرشتگان آسمان بر او گریستند. من پسر کسى هستم که جنّیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه‌سرایى کردند. [بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۷۴]