محمد نصراوی، پژوهشگر حوزه دین و نویسنده کتاب «امید در آستانگی» در گفت‌وگو با ایکنا گفت: در واقع، مناسک اربعین را می‌توان نوعی کنش هنرمندانه دانست که در آن رویاهای فردی و جمعی مؤمنان به شکلی نمادین و آیینی به تصویر کشیده می‌شود. از منظر مفهومی، زیارت را می‌توان به یک تئاتر مقدس تشبیه کرد، نمایشی آیینی که در آن انسان تجربه بازگشت به خدا را از سر می‌گذراند. جمله قرآنی «إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ» و آیه «یَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ» دقیقاً بیانگر همین بازگشت است. در زیارت، ما در حال اجرای یک تئاتر معنوی هستیم که در آن از طریق مناسک و نمادها خود را به ساحت الهی که در فرهنگ شیعی با امام معنا می‌یابد، نزدیک می‌کنیم.