پروردگار عالمیان، محمد مصطفی(ص) را رحمتِ عالمیان فرستاد؛ پیامبری که کلامش چراغ و وجودش بهار جاودان است. ساعد باقری، شاعر نام‌آشنای دیارمان، ما را به سفری در وادی نعت می‌برد؛ به باغی از سروده‌های جاویدان ادب فارسی! جایی که دل‌های شیفته، نام محمد(ص) را بر لب داشته‌اند. هم‌نوا می‌شویم با طنین این ستایش‌ها، تا روحمان در سایه‌ نام پیامبر رحمت(ص)، روشن و آرام گیرد. در چهارمین روایت، واژه‌ها جان می‌گیرند، شعرها پرده از عشق برمی‌دارند و «ساعد باقری» قصه‌های ستایش و دلدادگی «فریدالدین عطار نیشابوری» را با بیانی روشن و زیبا برایمان بازمی‌گوید.