درحالى که رویکرد اول چشم و دلش را با هم به دنیا گشوده بود و رویکرد دوم، هم چشم و هم دلش را بر دنیا بسته بود، رویکرد سوم چشمش را به دنیا می‌گشاید و دلش را به دین و اهداف دین و مسئولیتی که آن اهداف تعیین می‌کند، معطوف می‌دارد. این رویکرد به هر دو نگرش گذشته اعتراض می‌کند: منطق، معیار و پایه عمل و رفتار رویکرد اول را نقد می‌کند و می‌گوید : […] این فقط برای متدینی معمولی است که می‌خواهد زیر پرچم [دین] زندگی کند، نه برای کسی که می‌خواهد پرچم دین را به دوش بکشد و امانت را ادا کند و مسئولیت‌های دین را انجام بدهد. [شهید محمدباقر صدر، کتاب حوزه و بایسته‌ها، ص٢۴-٢۶]