حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی راغبی، عضو هیئت علمی دانشگاه قم در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده است، نوشت: در عصر غیبت کبری، که امام زمان(عج) از دیده‌ها پنهان است، فتنه‌ها و آزمون‌های دشوار یکی پس از دیگری رخ می‌نماید.
بیشتر بخوانید:
- تربیت اجتماعی در پرتو فرهنگ مهدوی
- صبر و مقاومت؛ مهم‌ترین شاخصه فرهنگ انتظار
- عدالت‌طلبی؛ فصل مشترک فرهنگ انتظار و اربعین حسینی
- عدالت‌گستری؛ وعده قطعی قیام حضرت مهدی(عج)
- زمینه‌سازی اخلاقی منتظران برای ظهور حضرت ولی عصر(عج)
- آزمون‌های سخت منتظران در عصر غیبت کبری
مؤمنان در این دوران در معرض شبهات فکری، فشار‌های فرهنگی و وسوسه‌های شیطانی قرار دارند. دشمنان حقیقت همواره می‌کوشند با ایجاد تردید و شبهه، ایمان مردم را سست کنند و آنان را از مسیر حق بازدارند.
در چنین شرایطی، ایمان به امام غایب باید ریشه‌دار و یقینی باشد؛ ایمانی که از دل گرداب تردید‌ها سر برآورد، پایه‌های جامعه منتظر را استوار سازد و انسان را به ساحل نجات و سرمنزل مقصود برساند. این، همان راز سنگینی مسئولیت منتظران است.
رسول خدا(ص) و ائمه معصومین(ع) بار‌ها اهمیت ثبات در ایمان و حفظ یقین در دوران غیبت را گوشزد کرده‌اند. هرگونه تردید یا لغزش فکری، زمینه‌ساز تأثیرپذیری از شبهات و اختلال در پیوند با امام زمان(عج) خواهد بود.
در روایت ارزشمندی امام محمدباقر(ع) می‌فرماید: «یَأْتِی عَلَی اَلنَّاسِ زَمَانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ فَیَا طُوبَی لِلثَّابِتِینَ عَلَی أَمْرِنَا فِی ذَلِکَ اَلزَّمَانِ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لَهُمْ مِنَ اَلثَّوَابِ أَنْ یُنَادِیَهُمُ اَلْبَارِئُ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادِی آمَنْتُمْ بِسِرِّی وَ صَدَّقْتُمْ بِغَیْبِی فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ اَلثَّوَابِ مِنِّی؛ زمانی بر مردم فرا می‌رسد که امامشان از دیدگان پنهان می‌شود. خوشا به حال کسانی که در آن زمان بر راه ما ثابت‌قدم می‌مانند. کمترین پاداش آنان این است که خداوند به آنان خطاب کند: بندگان من! به راز پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق نمودید، پس بشارت باد شما را به پاداشی نیکو از سوی من...»(بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۵۲، ص ۱۴۵).
از این روایت، آثار یقین و ثبات ایمان در چند محور روشن می‌شود:
ایمان قلبی و تصدیق غیب: باور به سرّ الهی و تصدیق غیب، بنیان تمام فضائل و عمل صالح منتظران است.
ثبات در مسیر حق: مؤمنان ثابت‌قدم، در برابر شبهات و فشار‌های اجتماعی متزلزل نمی‌شوند؛ این استواری نشانه ایمان راستین است.
اعتماد به نصرت الهی: کسی که بر امر امام پایدار است، یقین دارد که نصرت الهی همراه اوست و هیچ فتنه‌ای توان در هم شکستن ایمانش را ندارد.
قدرت اثرگذاری اجتماعی: استقامت مؤمنان، نه تنها برای خودشان نجات‌بخش است، بلکه جامعه را از آسیب‌ها حفظ کرده و دیگران را هدایت می‌کند.
پاداش الهی و قرب معنوی: خداوند آنان را مستقیماً مورد خطاب قرار داده و وعده‌ی حسن ثواب و مغفرت می‌دهد؛ این خود جایگاه ویژه آنان نزد پروردگار را نشان می‌دهد.
مقام معظم رهبری نیز تأکید دارند: امروز، هم بشریت بیش از بسیاری از دوران‌های تاریخ، دچار ظلم و جور است، هم پیشرفتی که امروز بشریت کرده است، معرفت پیشرفته‌تر است. ما به زمان ظهور امام زمان ارواحنافداه، این محبوب حقیقی انسان‌ها نزدیک شده‌ایم؛ زیرا معرفت‌ها پیشرفت کرده است. امروز ذهنیت بشر، آماده‌ی آن است که بفهمد، بداند و یقین کند که انسان والایی خواهد آمد و بشریت را از زیربار‌های ظلم و ستم نجات خواهد داد؛ همان چیزی که همه‌ی پیغمبران برای آن تلاش کرده‌اند (بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان ۱۳۷۸/۰۹/۰۳).
پیام روشن روایات معصومین(ع) و سخنان مقام معظم رهبری، ایستادگی بر ایمان و یقین، ستون محکم هویت فردی و اجتماعی مؤمنان در دوران غیبت است. هر گام در مسیر ثبات، پیوندی عمیق‌تر با امام زمان(عج) و گامی به سوی تحقق مأموریت منتظران واقعی است.
همچنین دانشمندان و نخبگان جامعه موظف‌اند با زدودن شبهات، تبیین مباحث ایمانی و تقویت یقین مردم، نقش کلیدی خود را در تحکیم بنیاد‌های دینی و اجتماعی ایفا کنند.
منتظران حقیقی کسانی‌اند که حتی در اوج فتنه‌ها و فشار دشمنان، ایمان خود را از دست نمی‌دهند. آنان با پایبندی به حق، اعتماد به وعده‌های الهی و مقاومت در برابر شبهات، هم به قرب الهی می‌رسند و هم ستون‌های سلامت اجتماعی و جریان حق را حفظ می‌کنند. ایمان و یقین، نه صرفاً حالت ذهنی، بلکه نیرویی استوار و پایدار است که فرد را از لغزش‌ها می‌رهاند و جامعه را از سقوط حفظ می‌کند.