استاد علی صفایی حائری بیان می‌کند: وقتی آرمان‌های خود در زمینه رفاه، امنیت و رهایی را با بافت و واقعیت وجود آدمی و با ساخت و واقعیت دنیای خارج مقایسه می‌کنیم، درمی‌یابیم رفاه امکان تحقق ندارد، چراکه بحث ناتوانی و کمبود امکانات با توجه به اینکه بافت وجود ما و دنیای خارج متحول است مطرح می‌شود و راه اساسی این است که جوابگوی این تحولات درونی خود باشیم.