دشمن از همان روزهای اوایل و اواسط جنگ فهمید که به آن مقصود و غرضی که داشته، دست نخواهد یافت. غرضِ دشمن، زدن فرماندهان نبود؛ این یک وسیله بود. دشمن با خودش فکر کرده بود که فرماندهان نظامی را بزند، بعضی شخصیّت‌های مؤثّر نظام را بزند، در کشور اغتشاش به وجود بیاید و بخصوص در تهران، عوامل آنها به آشوب و اغتشاش دست بزنند و مردم را ــ افرادی را که می‌توانند ــ به خیابان‌ها بکشانند و به وسیله‌ مردم، علیه جمهوری اسلامی حادثه‌ای درست کنند... می‌خواستند فتنه درست کنند، فتنه‌های خیابانی درست کنند، دسته‌جاتی را راه بیندازند و ریشه‌ اسلام را در کشور بکَنند؛ این هدف دشمن بود. خب این هدف در همان قدم‌های اوّل شکست خورد. [رهبر معظم انقلاب؛ ۱۴۰۴/۰۷/۰۱]