شیخ حسین انصاریان، مفسر قرآن کریم در یکی از سخنرانی‌هایش می‌گوید: فردی از کسی پرسید از ما تا خدا چقدر راه است که ما این راه را طی کنیم؟ جواب داد دو قدم! یکی عبور از دنیا یعنی عبور از گناهان، عبور از همه معصیت‌ها و قدم دومش هم عبور از نفس، عبور از درخواست‌های نامشروع بی‌منطق نفس که پروردگار در قرآن اسمش را هوا گذاشته است. هوا یعنی خواستن، هوا یعنی مجموعه خواست‌های نامشروعی که در وجود خیلی از مردان و زنان میدان‌داری می‌کند. عارفی آنجا بود و گفت‌وگوی این دو را شنید؛ به آنها گفت: چرا راه بین انسان و خدا را اینقدر طولانی می‌کنید؟ چرا دو قدم؟ بین انسان و خدا فقط یک قدم است و آن از خود عبور کردن است و این عالی‌ترین مرحله هجرت است.