هر بار که نام کربلا بر زبان می‌آورم، در عمق جانم طوفانی از شوق و حسرت برمی‌خیزد؛ گویی روح، بی‌اختیار از کالبد جدا می‌شود و خود را بر آستان بوسه‌گاه ضریح تو می‌رساند. یا اباعبدالله(ع)! دلتنگی‌ام برای دیدار حرمت، دعایی است که هر روز و هر شب در سجده‌ها تکرار می‌کنم.