به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، سفر شروق مرار با قرآن دو سال پیش، همزمان با آغاز جنگ اسرائیل علیه نوار غزه، با الهام از حافظان قرآن در غزه، با وجود همه سختی‌هایی که متحمل می‌شوند، آغاز شد.

شروق گفت: «من مردم غزه را دیدم که با وجود درد و رنج، قرآن را حفظ می‌کردند، بنابراین با خودم گفتم: اگر آنها می‌توانند این کار را انجام دهند، پس من هم می‌توانم.»

شروق تصمیم گرفت در طول پروسه طولانی درمان سرطانش، قرآن را همراه خود داشته باشد. او در راهروهای بیمارستان «المطلع» در قدس اشغالی، در حالی که منتظر جلسات شیمی درمانی و پرتودرمانی بود، آیات را حفظ می‌کرد و از ساعات انتظار برای خواندن، مرور و حفظ کردن استفاده می‌کرد.

قرآن داروی همیشگی و رفیق راهم بود

شروق، مادر سه فرزند، تسلیم سرطان نشد و این بیماری او را از هدفش باز نداشت، بلکه رنج بیماری، انگیزه‌ای برای ادامه مسیر جدید انس او با قرآن شد.

او می‌گوید: «هیچ چیز مانند قرآن به قلب آرامش نمی‌دهد و هیچ درمانی برای روح عمیق‌تر از آیات آن نیست. من به همه کسانی که شرایط سختی را پشت سر می‌گذارند توصیه می‌کنم که قرآن را دارو و همراه همیشگی خود قرار دهند.»

اکرام داوود، مادر شروق وقتی فهمید دخترش حفظ قرآن را تمام کرده، نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد. او گفت: «وقتی شروق به من گفت که حفظ کل قرآن را تمام کرده، از خوشحالی گریه کردم. این زیباترین جایزه‌ای است که در زندگی‌ام گرفته‌ام. من همیشه با وجود شرایط سختی که داشت، او را تشویق می‌کردم و خدا را شکر که به او کمک و هدایت کرد.»