شهید میثم یونسی، مهندس هوافضا و پاسدار متعهد، زندگی کوتاه اما پرباری داشت؛ روزهایی که علم و تخصص را با ایمان و اخلاق آمیخته بود و هر لحظه‌اش در خدمت کشور و ارزش‌های انسانی معنا پیدا می‌کرد. همیشه آرزوی زیارت کربلا را در دل داشت اما مشغله‌های کاری این فرصت را از او گرفت. حالا در گفت‌وگو با زهرا علیپور، همسر شهید، تصویری نزدیک از زندگی و شخصیتش به دست می‌آید؛ مردی که حتی در سخت‌ترین لحظات صبور بود و دل خانواده و اطرافیان را آرام می‌کرد. شهادتش در شب تاسوعای حسینی، پایان یک مسیر پرافتخار و یادآوری جاودانه‌ای از عشق به میهن، ایمان و مسیر شهدا برای نسل‌های آینده است.

ایکنا- لحظاتی که خبر شهادت همسرتان را شنیدید، چگونه گذشت؟

آن لحظه را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم؛ ترکیبی از شوک، اندوه و قبول تقدیر الهی. در همان ثانیه‌ها احساس می‌کردم دنیا متوقف شده است، اما در همان حال، صدای آرامش‌بخش میثم در ذهنم تداعی می‌شد؛ او همیشه با لبخند و صبر می‌گفت: «همه چیز در دست خداست.» همین جمله باعث شد، گرچه قلبم از درد و فقدان پر شده بود، اما آرامش نسبی پیدا کنم و بفهمم که این مسیر، تقدیر الهی است. در آن لحظه، اولین چیزی که به ذهنم آمد این بود که باید برای فرزندمان و برای خودم، صبور باشم و راه میثم را ادامه دهیم.

ایکنا- شهید یونسی علاوه بر فعالیت‌های علمی، باورهای مذهبی محکمی داشتند. چطور این علاقه در زندگی روزمره شما و فرزندتان نمود پیدا می‌کرد؟

میثم همواره تلاش می‌کرد که زندگی ما با ارزش‌های دینی و اخلاقی آمیخته باشد. مثلاً بعد از یک روز طولانی کاری، زمان کوتاهی را به مطالعه قرآن یا شرکت در جلسات مذهبی اختصاص می‌داد. همیشه تاکید داشت که علم و تخصص بدون ایمان و اخلاق ناقص است و نمی‌تواند معنا داشته باشد. برای فرزندمان محمدمهدی، این رفتارها تبدیل به الگویی عملی شد؛ او از کودکی می‌دید که پدرش چگونه علم و تخصص خود را در خدمت دین، مردم و کشور قرار می‌دهد و چگونه اخلاق و ایمان در زندگی روزمره اهمیت دارد. 

ایکنا- از ویژگی‌های شخصیتی میثم برایمان بگویید. چه خصوصیاتی او را از دیگران متمایز می‌کرد؟

ترکیبی از صبر، تواضع، اخلاق، و عشق به خدمت. او بسیار متعهد و مسئولیت‌پذیر بود و همواره پیش از انجام هر کاری، به عواقب آن فکر می‌کرد. در محیط کاری، کسی بود که همه روی دانش و تخصصش حساب می‌کردند، اما در زندگی شخصی، همیشه ساده و مهربان بود. هیچ‌گاه غرور و خودخواهی را در زندگی راه نمی‌داد و حتی در سخت‌ترین شرایط، لبخند را فراموش نمی‌کرد. این خصوصیات باعث می‌شد که خانواده، همکاران و حتی افرادی که کمترین آشنایی با او داشتند جذب شخصیتش شوند.

میثم همیشه دل در گرو زیارت امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) داشت و بارها درباره این آرزو با من صحبت کرده بود. هیچ‌گاه موفق به زیارت کربلا نشد، اما تقدیر الهی چنین رقم زد که در شب تاسوعا، با پیکر مطهرش و حضور گسترده مردم، به شکل معنوی و روحانی، به آرزوی خود برسد. این موضوع به من نشان داد که خداوند همیشه بهترین مسیر را برای بنده خود رقم می‌زند و حتی اگر ما نتوانیم به صورت جسمانی به آرزوهایمان برسیم، روح و جانمان می‌تواند با مسیر معنوی تحقق یابد. 

ایکنا- از واکنش فرزندتان، محمدمهدی، پس از شهادت پدر بگویید. چگونه با این فقدان کنار آمده است؟

محمدمهدی عشق عمیقی به پدر داشت و هنوز هم دارد. هر روز برای تعجیل در فرج حضرت ولی‌عصر (عج) دعا می‌کند و معتقد است که روزی شهدا رجعت می‌کنند و دوباره در آغوش پدرش خواهد بود. این اعتقاد باعث شده که حتی در فقدان، امید و آرامش خود را حفظ کند. من هم تلاش می‌کنم او را بر اساس ارزش‌ها و منش پدرش تربیت کنم تا ادامه‌دهنده راهش باشد. او می‌فهمد که خدمت، فداکاری و ایمان ارزشمندترین دارایی‌های زندگی است و امیدوارم همین نگاه، مسیر زندگی او را روشن کند.

ایکنا- چه ویژگی‌های اخلاقی شهید میثم یونسی بیشترین تأثیر را بر زندگی خانوادگی شما گذاشت؟

میثم صبور، مهربان، متواضع و بسیار وفادار به اصول اخلاقی بود. حتی در سخت‌ترین لحظات کاری و زندگی، همیشه به دیگران احترام می‌گذاشت و با آرامش و درایت تصمیم می‌گرفت. این ویژگی‌ها باعث شده بود که زندگی خانوادگی ما پر از اعتماد، آرامش و محبت باشد. حتی امروز، پس از شهادتش، اصول اخلاقی او راهنمای من و فرزندمان در مواجهه با سختی‌هاست.

ایکنا- چه چیزی شهید یونسی را به الگویی برای نسل جوان تبدیل می‌کند؟

برای جوانان، میثم نمونه‌ای است که نشان می‌دهد مسیر تعالی علمی و انسانی می‌تواند همزمان طی شود. او به نسل جوان یاد می‌دهد که اگر بخواهیم خدمت به کشور، ارزش‌ها و مردم را با علم و تخصص پیوند دهیم، می‌توانیم زندگی پربار و معنا داری داشته باشیم.

شهادت میثم پیام واضحی دارد: پایبندی به ارزش‌ها، مسئولیت‌پذیری و خدمت حتی در سخت‌ترین شرایط، افتخار و ارزش می‌آفریند. او با زندگی و شهادتش نشان داد که علم و تخصص باید در خدمت مردم و ارزش‌های الهی باشد. حضور گسترده مردم در تشییع، گواهی است بر این که جامعه هنوز قدر فداکاری‌ها و خدمت بی‌منت را می‌داند.

توصیه من جوانان این است که علم و تخصص خود را با ایمان، اخلاق و خدمت به مردم همراه کنند. مسیر خدمت سخت است، اما ارزشمندترین مسیر زندگی است. صبر و پشتکار، کلید رسیدن به تعالی و افتخار است و نمونه بارز این مسیر، زندگی و شهادت میثم یونسی است.

یاد شهدا تنها با مراسم و شعار زنده نمی‌ماند. باید سبک زندگی، اخلاق، رفتار و ارزش‌های آنها را به نسل‌های بعد منتقل کنیم. آموزش، مستند، کتاب و حتی رفتار روزمره می‌تواند الگویی عملی برای جامعه باشد. مهم این است که نسل آینده، شهدا را نه فقط به عنوان اسطوره، بلکه به عنوان الگوی عملی زندگی بشناسند.

به خانواده‌های شهدا می‌گویم صبر و امید را فراموش نکنند. شهدا با جان و دل خود مسیر آینده را روشن کردند. ارزش‌های شهدا را در زندگی روزمره خود رعایت کنیم و قدر مسیر و فداکاری آنها را بدانیم.