Gazze'deki insanlık dramı devam ediyor
IQNA’nın raporuna göre, 18 Ocak İran’da Gazze günü olarak adlandırılmıştır. Bu güne isim vermemizin nedeni, Siyonist rejimin korkak ve insanlık dışı baskıları altında kalan Gazze halkının dertlerini paylaşmaktır.
28 Aralık 2008'de Siyonist rejim, Gazze Şeridi'ne 22 gün süren geniş çaplı bir saldırı başlattı ve birçok konut, hastane, okul, cami ve klinik, altyapı tesisleri yıkıldı. Büyük maddi hasarlara ek olarak, çocuklar da dahil olmak üzere çok sayıda sivil öldürüldü ve yaralandı. İran İslam Cumhuriyeti bu bölge halkına destek olmak amacıyla 22 günlük savaşın birinci yıldönümünde 18 Ocak'ı Gazze Milli Günü olarak ilan etti.
Ancak bu yıl Gazze Günü'nü önceki yıllardan farklı kılan konu, birçok Arap ve İslam ülkesinin Siyonist rejimle ilişkilerini normalleştirme çabalarıdır. Filistinlilerin haklarını gerçekleştirme bahanesiyle İslam ülkeleri tarafından geniş çapta eleştirilen bu eylemler, Siyonist rejimle tam bir siyasi ilişkiye yol açtı ve bunun sonucu Filistinlilerin ve Gazze'de yaşayanların durumunu etkilemedi. Daha basit bir ifadeyle, Gazze'deki içler acısı durum, Siyonist rejimin Arap ülkeleriyle ilişkileri normalleşmesine rağmen uluslararası yükümlülüklerine uymadığını göstermektedir.
Siyonist rejimin Gazze'ye yönelik küçük ve büyük çaplı saldırılarının yanı sıra bölge, Gazze Şeridi'ni kapatarak 5 Kasım 2008'den bu yana 1.5 milyon Filistinli'yi dünyadan koparan kuşatmanın sonuçlarına katlanmaya devam ediyor. Kuşatma, Hamas'ın 2007 genel seçimlerinde kazandığı zaferin El Fetih hareketinin bu seçimde yenilgisi ve Mısır ile Siyonist rejim arasındaki güvenlik anlaşması
ardından geldi.
Gazze'deki durum daha önce pek iyi değil ve işgal altındaki toprakların batı kesimi gibi, sakinlerinin temel ihtiyaçlarını karşılayacak altyapı eksikliği gibi sorunlar yaşıyor.
Mısır ve Siyonist rejimin neredeyse tamamen kuşatmasına ek olarak, yüksek nüfus yoğunluğu, ulaşım altyapısının yetersizliği nedeniyle bölgelere sınırlı erişim, sıkı iç ve dış güvenlik kontrolleri, Siyonist askeri operasyonların etkileri ve sınır ötesi çalışma ve ticaret üzerindeki kısıtlamalar diğer konular Gazze Şeridi'ni ve sakinlerini zor durumda bıraktı. Gazze halkının güvenli içme suyuna neredeyse hiç erişimi yok, sürekli elektrik kesintileri yaşıyor ve sakinlerinin Gazze dışına seyahat etmesi mümkün değil.
Filistin İstatistik Kurumu (PCBS) tarafından yayınlanan rakamlar, Gazze Şeridi'ndeki işsizlik oranının 2018'deki yüzde 43,1'e kıyasla 2019'da ortalama yüzde 45,1 olduğunu gösteriyor. Bu istatistikler koronanın yaygınlığı ile artan ve yoksulluk sınırının altında yaşayan büyük bir nüfusu göstermektedir. Kasım 2020'de Birleşmiş Milletler, İsrail'in Gazze kuşatmasının bölge ekonomisine 16,7 milyar dolar zarar verdiğini ve yoksulluk ve işsizlikte dramatik bir artışa neden olduğunu açıkladı.
Ancak korona salgınıyla birlikte durum Gazzeliler için daha da kötüleşti. Korona salgınının neden olduğu ekonomik sorunlar nedeniyle artan işsizliğe ek olarak, bölge sakinleri daha önce sorunlu olan sağlık malzemelerine ve tıbbi tesislere erişimlerini kaybetti. Gazze'deki yüksek nüfus yoğunluğunun yanı sıra yeterli sağlık tesislerinin olmaması, bölgedeki hasta sayısının bugüne kadar 152.000'e, ölümlerin ise 1718'e çıkmasına neden oldu. Ancak Corona aşısını Almanya üzerinden elde eden ve vatandaşlarını aşılamaya başlayan Siyonist rejim, Filistinlilere aşı yapmayı reddediyor. Cenevre Sözleşmelerine göre rejimin işgal altındaki Batı Şeria ve Gazze'de 4,5 milyondan fazla Filistinliye aşı sağlaması gerekiyor.
Bu durum, bazı Arap ve İslam ülkelerinin Siyonist rejimle ilişkilerinin normalleşmesi ve Filistinlilerin durumunun değişmesi yönündeki spekülasyonların aksine, pratikte gördüğümüzün, Filistin nüfusunun büyük bir kısmının ekonomik ve siyasi kuşatma yoluyla kademeli olarak yok edilmesi olduğunu göstermektedir.
Gazze'deki mevcut durum, çeşitli Arap ülkeleri ile Siyonist rejim arasındaki ilişkilerin normalleşmesinin bir tür siyasi sonucu olarak değerlendirilebilir. Kuzey Afrika'nın en büyük Arap devleti olan Mısır ve Gazze Şeridi kuşatmasında Siyonist rejimle bağlantısı, Filistinlilerin iki ülke arasındaki ilişkilerin normalleşmesinin sadece bu ülkelerin ekonomik ve siyasi çıkarları için olduğu sonucuna varmasına neden oldu. Bazı Arap ve İslami hükümetler Siyonist rejimle ilişkilerini Filistinlilerin haklarının gerçekleşmesi şartına bağlasalar da, ilişkilerin normalleşmesinden sonra yaptıkları eylemler, normalleşme tarafları için önemli olan son şeyin Filistinlilerin hakları olduğunu pratikte göstermiştir.
En çok konuşulan başlıklar 