به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در مالزی، در دومین روز از نخستین کنفرانس «نگاهی به شرق‌شناسی؛ فراتر از سیاست شرق و غرب» در کوالالامپور، پایتخت مالزی، علی‌اکبر ضیائی، رایزن فرهنگی ایران در مالزی و کارشناس و محقق مسائل منطقه‌ای، نفوذ افراط‌گرایی در مالزی، شمال این کشور، کامبوج، لائوس، ویتنام و تایلند را خطری برای منطقه دانست که دولت‌های منطقه باید برای آن چاره‌ای بیندیشند.
اندیشمندان، کارشناسان و محققان شرق‌شناسی در مالزی در این کنفرانس چگونگی ترویج افراط‌گرایی در جنوب شرق آسیا، وضعیت علوم اجتماعی در جامعه مالایو، مراحل دهگانه شرق‌شناسی و اهداف امپریالیسم در مطالعات شرق‌شناسی را مورد بحث و بررسی قرار دادند.
رایزن فرهنگی کشورمان در مالزی که مطالعاتی در زمینه اندیشمندان و ادبیات آلبانی دارد، در این کنفرانس به بررسی دیدگاه‌های اعتدال‌گرایانه «نعیم فراشری» شاعر، نویسنده و مترجم این کشور پرداخت و گفت: نعیم با تفکرات مسالمت‌آمیز به دنبال شناخت اسلام براساس محبت و عشق بود.
این محقق ایرانی تصریح کرد: این ادیب آلبانیایی تأکید داشت که اسلام را باید براساس محبت و عشق تعریف کرد که با تعریف شرق‌شناسان مادی‌گرا متفاوت بود.
ضیائی گفت: نعیم فراشری از نگاه فلسفی و عقلانی به جهان‌بینی اسلامی نگریسته است، اما زبان شناساندن اسلام توسط غربی‌ها، استقرائی و مادی‌گرایانه است.
محمدحسن زمانی، استاد قرآن، شرق‌شناس و معاون بین‌الملل حوزه‌های علمیه کشور نیز در این کنفرانس به تشریح مراحل دهگانه شرق‌شناسی قبل از اسلام تا دوره مدرنیزم پرداخت.
وی گفت: شرق‌شناسی از آغاز تاکنون تحولات و رویکردهای متفاوت مثبت و منفی را طی کرده است؛ هر چند در غالب دوره‌ها رویکرد منفی داشته؛ اما اخیراً رویکرد مثبت قابل توجهی نیز در آن دیده می‌شود.
زمانی با اشاره به آغاز اسلام‌شناسی غربی‌ها گفت: با ظهور حضرت محمد(ص) و معرفی اسلام به جهانیان، گروه‌هایی از غرب و شرق برای شناسایی دین اسلام وارد مدینه می‌شدند که دوره و نوع جدیدی از استشراق بود.
وی شروع اسلام‌شناسی مغرضانه را به قرن دوم هجری مرتبط دانست که تعدادی کشیش به بررسی مغرضانه اسلام پرداخته و کتاب‌هایی علیه اسلام نگاشتند.
معاون بین‌الملل حوزه‌های علمیه کشور همچنین با اشاره به جنگ‌های صلیبی گفت: اروپا در قرن ۱۱ میلادی شاهد گسترش اسلام در این قاره و کم‌رنگ‌شدن سلطه کلیسا و دول اروپایی بود و پذیرش اسلام توسط اروپاییان به خاطر آموزه‌های عقلانی، الهی و فطری، آینده کلیسا را به خطر انداخت و آنان تصمیم به جنگ با مسلمین گرفتند.
وی همچنین گفت: شکوفایی دانش و تمدن مسلمانان در قرون وسطی غربی‌ها را از خواب بیدار کرد و آنان تصمیم به فراگیری دانش و تمدن مسلمانان گرفتند. غارت و انتقال هزاران کتب خطی کتابخانه‌های کشورهای اسلامی به کتابخانه‌های پاریس، برلین، لندن، نیویورک، رم و واتیکان عامل رشد علمی غرب شده است.
زمانی با اشاره به دوره بیداری اسلامی، گفت: ظهور اندیشه بیداری امت اسلامی از جمله جنگ‌های اعراب علیه صهیونیسم غاصب و قیام ضد استعماری ملت ایران علیه سلطه آمریکا و تجربه موفق ۳۵ سال استقلال کامل یک ملت در برابر همه دولت‌های استعمارگر غربی، استکبار را به وحشت انداخت.
معاون بین‌الملل حوزه‌های علمیه کشور، این وحشت را عاملی دانست تا آمریکا و دولت‌های اروپایی مجددا برای سرکوب اندیشه بیداری اسلامی به توطئه‌های فراوانی دست بزنند و دوره جدید شرق‌شناسی آغاز شود.
وی لشکرکشی نظامی آمریکا و دول اروپایی به افغانستان، عراق و دخالت در امور داخلی کشورها، تأسیس ده‌ها پایگاه نظامی در کشورهای اسلامی و شرقی مانند عربستان، پاکستان، کویت و قرقیزستان، حمایت همه‌جانبه آمریکا و غرب از صهیونیسم، بلوکه‌کردن ثروت ایران و تحریم اقتصادی ۳۵ ساله کشورمان و دخالت در پنج کشور اسلامی و ممانعت از بیداری اسلامی آنها را دوره جدید شرق‌شناسی دانست.
زمانی تأکید کرد: مستشرقان منصف باید فریادی علیه استشراق استعماری و دولت‌های غربی باشند و گفتمان علمی دوستانه را بین شرق و غرب آغاز کنند.
سیدجواد میری، جامعه‌شناس و پژوهشگر فلسفه و تاریخ ادیان نیز به تشریح دیدگاه‌های ملکوم ایکس به عنوان یک نظریه اجتماعی پرداخت.
پروفسور سیدفرید العطاس، عضو هیأت علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه ملی سنگاپور نیز تأکید کرد: دنیای مالایو برای برخورد با علوم اجتماعی باید تعریف ویژه خود را داشته باشد و از درون خودش علم و فرهنگ را بومی‌سازی کند.
اسماعیل زینی از ایران نیز در مقاله‌ای به اهداف امپریالیسم در مطالعات شرق‌شناسی پرداخت و تاریخچه حرکت‌های استعماری برای تخریب جهان اسلام را تشریح کرد.
نخستین کنفرانس «نگاهی به شرق‌شناسی فراتر از سیاست شرق و غرب» دوم خرداد در دانشگاه «ناتینگام» شهر کوالالامپور، پایتخت مالزی گشایش یافت و یکشنبه شب، سوم خرداد، به کار خود پایان داد.
این کنفرانس با مشارکت جبهه رنسانس اسلامی مالزی و رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.