به گزارش ایکنا از همدان به نقل از نوید شاهد، شهید «یارمراد مرادی» چهارم مردادماه ۱۳۳۷ در شهرستان نهاوند متولد شد. پدرش حسین‌مراد و مادرش نگار نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و سرانجام دوم بهمن‌ماه ۱۳۶۶ در ماووت عراق براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. در وصیت‌نامه این شهید آمده است:
«بسمه تعالی
سلام بر تمامى شهداى گلگون‌کفن که با نثار خون خود درخت اسلام را آبیارى کردند. بارى سخنم را از مولا على(ع) آغاز مى‌کنم که فرمود سرباز دژ محکم و استوارى است که همچون سلسله جبال به هم پیوسته و از مرزهاى کشور و قرآن کریم دفاع مى‌کند و هر قدرتى که بخواهد به آن تعدى کند باید نابود شود حتى اگر به قیمت نثار کردن خون تمامى مسلمانان باشد.
بارى همسرم شاید دورى براى تو مشکل باشد و من هم همسر خوبى براى تو نبودم و نتوانستم آرزوهاى تو را برآورده کنم و این شما بودید که با تمام مشکلات و ناراحتی‌ها حتى یک لحظه هم احساس رنج نکردى، امیدوارم که بعد از من به تو و کلیه بازماندگان خداوند صبر عطا فرماید.
الان که این وصیت‌نامه را مى‌نویسم نمى‌دانید چه شور و حالى دارم زیرا که در حال آماده شدن هستیم. بچه‌ها همه هر کس مشغول مرتب کردن و آماده شدن هستند و فقط خدا را به یاد دارند، زیرا که جز خدا اینجا هیچ‌کس را نمى‌توان دید؛ ناگفته نماند آن‌هایى که نشسته‌اند جانماز آب مى‌کشند و حتى نمى‌شود با بعضى از آن‌ها هم صحبت کرد اگر راست مى‌گویند به اینجا بیایند و ببینند که چه شور و نوایى دارد. اینجا جاى عمل است، جاى نزدیکى به خدا، جایى که فقط و فقط نیروى ایمان کار مى‌کند نه شعارهاى توى خیابان و بعضى از رؤسا که در ظاهر مسئولند.
در خاتمه ضمن دعا به جان امام و تمامى رزمندگان از پدر و مادرم، برادر و خواهرم مى‌خواهم که واقعاً یک مسلمان واقعى باشند. ناگفته نماند هر سلاحى که به زمین بیفتد یک رزمنده آن را برخواهد داشت.
25 دی‌ماه 1366»