بشارتهایی که در قرآن کریم به اهل ایمان داده شده، حد اعلایی دارد که مخصوص حضرت زهرا(س) و اهل بیت(ع) است. برای شناخت شأن این بانوی بزرگ اسلام باید به آیههای کلام وحی، کلام و احادیث پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) مراجعه کنیم. خبرنگار ایکنا از همدان بهمنظور بررسی این آیات و جایگاه حضرت زهرا(س) در قرآن کریم با حجتالاسلام والمسلمین علی الوندی، عضو هسته علمی مؤسسه کلامی احیای همدان گفتوگویی کرده است که مشروح آن را در زیر میخوانیم:
در آیات قرآن کریم هیچگاه بهصورت مستقیم نامی از ائمه و حضرت زهرا(س) برده نشده است. این اشکالی است که برخی به قرآن وارد میکنند که البته نابخردانه است، چراکه سبک قرآن به اینگونه است که خیلی از مطالب بهصورت صریح بیان نشده، اما در سنت وجود دارد و مسلمانان نیز به آن مطلب عمل میکنند و بر آن معتقد هستند.
خداوند در قرآن کریم درباره برخی افراد همچون حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) گرچه بهصورت صریح به آنها اشاره نکرده، اما ویژگیها و مختصاتی را ارائه میدهد که انسان هر چقدر تلاش میکند فقط همین ویژگی را انحصاراً در یک شخص میبیند. بهطور نمونه وقتی خداوند آیات ولایت را در قرآن مطرح میکند گرچه بهصورت مستقیم به حضرت علی(ع) اشاره نمیکند، اما ویژگیهایی را مطرح میکند که فقط آنها را در حضرت علی(ع) میتوان یافت.
حال اگر بخواهیم حضرت زهرا(س) را در آیینه کلام وحی بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که قرآن کریم در سه ساحت به ایشان اشاره دارند. ساحت و بعد اول شخصیتی ایشان چهرهای ولایی است. ساحت دوم چهره اخلاقی و انسانی و ساحت سوم نیز چهره برتر در بین زنان عالم است که در این ابعاد مختلف حضرت زهرا(س) ممکن است بهصورت اختصاصی و یا کمی عادیتر در قرآن به آن پرداخته شده باشد.
آیه تطهیر، آیه مباهله و حتی سوره کوثر نشانگر چهره الهی و ولایی حضرت زهرا(س) است، به عبارتی این شخصیت کسی بود که هیچگاه از ولایت جدا نشد.
درباره چهره اخلاقی نیز ما شاهد آیات سوره مبارکه انسان هستیم که آیات ابتدایی این سوره اختصاصاً به حضرت زهرا(س) و خاندان ایشان برمیگردد. در این آیات اشارهای به روزهداری حضرت و فرزندانش بهصورت سه روز متوالی دارد و سپس ایشان در هنگام افطار غذای خود را به فقیر میبخشند که این بیانگر یک چهره والای اخلاقی و انسانی است.
افراد بسیاری در شرایط فعلی ما در جامعه زندگی میکنند که ندای انسانیت سر میدهند و میگویند دین ما انسانیت است و کلیاتی از دین اسلام را بیان میکنند در حالی که نمود حقیقی و والای یک انسان کامل را ما در چهره حضرت زهرا(س) میبینیم حال آنکه افرادی که دین خود را انسانیت معرفی میکنند آیا حاضر هستند چنین از خودگذشتگی از خود ارائه دهند.
گرچه در ابعاد مختلفی که بیان شد از حضرت زهرا(س) بیانی کلی در قرآن ارائه شده، اما روایات مختلفی انتصاب این آیات را به حضرت زهرا(س) تأیید میکنند.
شش آیه در این زمینه بیان شده است. اولین و مهمترین آن آیه ۳۳ سوره احزاب است که آیه تطهیر نیز نامیده میشود که پیرامون آن روایات بسیاری از شیعه و سنی گنجانده میشود.
آیه ۶۱ آل عمران نیز دومین آیه در این زمینه است که آیه مباهله نامیده میشود و هیچ تردیدی وجود ندارد که «نساءَنا» در این آیه به حضرت زهرا(س) برمیگردد و همچنین آیات مودت و سوره کوثر نیز اختصاصاً به ایشان اشاره میکنند.
همچنین آیات بسیاری وجود دارد که حضرت زهرا(س) را یک چهره برتر در بین زنان عالم نشان میدهد، آیه ۴۴ سوره آل عمران حضرت مریم(س) را بهعنوان یک چهره برتر در بین زنان عالم معرفی میکند، اما روایات متعددی وجود دارد که حضرت زهرا(س) را یک شخصیت والای اخلاقی معرفی میکند که حتی جایگاه ایشان از حضرت مریم(س) نیز بالاتر است و یا در آیه ۱۱ سوره تحریم خداوند از حضرت آسیه الگوسازی میکند، اما باز هم روایات اجیگاه والاتری از حضرت زهرا(س) را ارائه میدهند.