Ба гузориши "ИКНА", ин қории навҷавон дар мусобиқоти байналмилали Қуръони ҷоизаи Либия оёти 60 то 64 сураи Аҳзоб:
«لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا، مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا، سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا، يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا، إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا
"Агар мунофиқон ва касоне, ки дар дилҳояшон маразе ҳаст ва шойеъасозон дар Мадина [аз корашон] боз наистанд туро сахт бар онон мусаллат мекунем то ҷуз [муддате] андак дар ҳамсоягии ту напоянд, аз раҳмати Худо дӯр гардида ва ҳаркуҷо ёфта шаванд гирифта ва сахт кушта хоҳанд шуд, дар бораи касоне, ки пештар будаанд [ҳамин] суннати Худо [ҷорӣ буда] аст ва дар суннати Худо ҳаргиз тағйире нахоҳи ёфт, мардум аз ту дар бораи растохез мепурсанд бигӯ илми он фақат назди худост ва чӣ медони шояд растохез наздик бошад, Худо кофиронро лаънат карда ва барои онҳо оташи фурӯзоне омода кардааст"-ро тиловат кардааст, ки дар идома мебинед: