Нағмаҳои биҳиштӣ
Фарози мондагори "Торутӣ" аз сураи Қиёмат
Дар идома бахше аз тиловати мондагори Абдулфаттоҳ Торутӣ, қории машҳури мисриро аз сураи муборакаи Қиёмат мешунавед.
Дар идома бахше аз тиловати мондагори Абдулфаттоҳ Торутӣ, қории машҳури мисриро аз сураи муборакаи Қиёмат мешунавед.
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾
Пас, ҳангоме ки дида хира гардад;
وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾
Ва моҳ тира гардад;
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾
Ва хуршеду моҳ ҷамъ карда шаванд,
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ﴿۱۰﴾
Он рӯз инсон мегӯяд: «Гурезгоҳ куҷост?»
كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾
Ҳаргиз чунин нест; ҳеҷ паноҳгоҳе нест;
إلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿۱۲﴾
Он рӯз қароргоҳ ба сӯи Парвардигорат аст;
Сураи Қиёмат
