Ноғмаҳои биҳиштӣ
Фарозҳои шунидании "Миншовӣ" аз сураи Қоф
Дар идома, фаразе аз тиловати Муҳаммадсиддиқи Миншовӣ, қории машҳури мисрӣ, аз сураи Қоф оятҳои 31 то 34 шунида мешавад.
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ ﴿۳۱﴾
Ва биҳиштро барои парҳезгорон наздик мекунанд, бидуни он ки дур бошад
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ ﴿۳۲﴾
Ин он аст, ки ба шумо ваъда шудааст, барои ҳар тобиъкунанда ва ҳифзкунанда
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ ﴿۳۳﴾
Касе, ки дар хоб аз Худо, бахшандаи раҳмон, битарсад ва бо дили тавбакунанда бармегардад
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ ﴿۳۴﴾
Ба осоиш ва саломати ба он ворид шавед, ки ин рӯзи ҷовидонӣ аст
Сураи Қоф
