Ба гузориши ИКНА, Ҳамиди Ҷалилӣ – қории мумтози кишвар ва узви корвони қуръонии Нур, ки барои адои Ҳаҷҷи таматтуъ дар соли 1404 фиристода шудааст – дар миёни гурӯҳе аз ҳоҷиёни эронии Байтуллоҳил-ҳаром дар шаҳри Мадинаи мунаввара, оятҳое аз Қуръонро тиловат кардааст.
Ҷалилӣ дар ин маросим ба тиловати оятҳое аз сураи муборакаи Анъом пардохт, ки порае аз он дар идома боргузорӣ шудааст:
قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ١٦٢
Бигӯ: Ба яқин, намозу қурбонӣ ва зиндагиву марги ман фақат барои Худо, Парвардигори ҷаҳониён аст. (Анъом: 162)