Дар ҷаҳони пурғавғо ва шитобзадаи имрӯз, гоҳе ниёз дорем, ки каме таваққуф кунем ва ором бигирем. Муҷмӯаи «Навои ваҳй» бо интихоби зеботарин оятҳои Қуръон ва бо овози гӯшнавози Беҳрӯз Разавӣ, шуморо ба сафари маънавӣ ва рӯҳбахш фаро мехонад. Ин маҷмӯаи кӯтоҳ, вале пурмазмун,лаҳзаҳое пур аз оромиш ва умед бароятон ба армағон меорад.
وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ﴿۳﴾
Ҳар кас, ки бар Худованд таваккал кунад,
Худо барои ӯ кофист.
Худованд амри Худро иҷро мекунад;
Бидонед, ки Ӯ барои ҳар чиз андозае муайян кардааст.
(Ояи 3 — сураи Талоқ)
4312836