Ҳангоме ки мо ба мардум аз раҳмате бичашонем, ба он шод мегарданд; аммо вақте ба сабаби кору рафторашон мусибате ба онҳо мерасад, ногаҳон ҳамагӣ ноумед мешаванд.
Оё намебинанд, ки Худованд ризқи ҳар касеро, ки бихоҳад, фаровон ё танг месозад? Ба ростӣ дар ин (кор) нишонаҳое барои аҳли имон ҳаст.
(Оятҳои 36–37, сураи Рум)
4320683