Чашмони ашколуд ва ғуборгирифта аз овори нимабоз ба даҳони бародар медузад, бо нафасҳое, ки ба сахт мекашад садоро соф карда ва дар гӯши бародар шаҳодатайнро илқо мекунад; Фариштаи беҷон ҳоло ором гирифта ва ба ҷамъи шуҳадо пайваста... Бачаҳои Ғазза ҳар рӯз ба дунё меоянд ва ҳар рӯз шаҳид мешаванд.