Шоми Ғарибон, ё ба таъбири дигар “Шоми бегонагон”, он шомест, ки баъди шаҳид шудани Имоми Ҳусейн (а) — набераи Паёмбари Акрам (с) — ва ёрони вафодораш дар ҷанги Карбало (соли 680 мелодӣ) баргузор мешавад.
Ин шаб барои шиамазҳабон шаби ёдоварӣ ва ғамшиносӣ бо аҳли байти Паёмбар (а) аст, ки пас аз фоҷеаи Карбало азиятҳои сахте диданд.
Маросимҳои Шоми Ғарибон дар тамоми шаҳрҳо ва деҳоти Эрон ва ҳамчунин дар байни ҷомеаҳои шиа дар саросари ҷаҳон баргузор мешаванд.
Дар ин шаб, мардум бо анҷоми амалҳои рамзӣ ёди шаҳидонро зинда медоранд — мисли:
гирондани шамъ,
хондани марсия ва рӯза (равзахонӣ),
ва дар баъзе ҷойҳо, сӯхтани хаймаҳои рамзӣ, ки нишонаи хаймаҳои аҳли байт мебошанд, ки шаби Ошӯро душманон оташ заданд.