Kesilapan metodologi penyelidik Jerman dalam kajian sejarah transkripsi Al-Quran
Laporan IQNA, memetik Islam Online, dakwaan penyelewengan Al-Quran sentiasa menjadi salah satu topik kegemaran para Orientalis dan sarjana Islam Barat.
Orientalis telah menjalankan kajian tentang Al-Quran dengan pelbagai motivasi dan ada yang menerima teori penyelewengan Al-Quran dan mendakwa bahawa Al-Quran telah diselewengkan selepas kewafatan Nabi (SAW).
Sesetengah orang seperti Goldziher Hungary dan Buhl Inggeris menuduh Syiah mempercayai penyelewengan Al-Quran. Kumpulan lain mencadangkan kualiti koleksi Al-Quran sedemikian rupa sehingga ayat atau perkataan ditambah atau dikurangkan daripadanya semasa proses pengumpulan Al-Quran.
Sebaliknya, beberapa orientalis lain telah mengakui bahawa Al-Quran tidak diselewengkan, seperti Roy Part, seorang orientalis Jerman yang menulis dalam pengenalan kepada terjemahan Al-Quran Jermannya: Kami tidak mempunyai sebab untuk mempercayai bahawa terdapat walaupun satu ayat dalam Al-Quran ini, semoga tidak dimasukkan oleh Muhammad (dan ditambah oleh yang lain).
Morris Bukai dalam bukunya A Comparison between the Torah, the Bible, the Qur'an and Science (terjemahan Hassan Habibi) menyatakan: Perbezaan utama antara Islam dan Kristian ialah agama Kristian tidak mempunyai teks wahyu yang tetap, tetapi Islam mempunyai nas sedemikian yang tetap.
Wahyu Kristian hanya berdasarkan kesaksian yang banyak dan tidak langsung kerana mereka tidak mempunyai sebarang kesaksian yang datang dari saksi objektif kehidupan Yesus (as).
Tidak dapat tidak, kita tidak dapat membayangkan motif positif untuk tuduhan ini atau menganggapnya sebagai penyelidikan saintifik semata-mata.
Dalam isu yang sama, Mustafa Ashour telah menyemak dan mengkritik buku "Pembetulan dalam Manuskrip Al-Quran Awal" oleh Daniel Allen Brubaker dalam artikel mengenai Islam Online.
Kesilapan metodologi Brubaker dalam kajian transkripsi Al-Quran
Dalam bukunya (Discrepancies in the Early Versions of the Qur'an), Brubaker mendakwa bahawa lebih daripada dua puluh contoh penyelewengan dan pembetulan telah ditemui dalam manuskrip Al-Quran sejak berabad-abad antara abad ke-7 dan ke-10 Masihi.
Dia kemudian membandingkan perbezaan ini dengan versi yang diterbitkan di Kaherah pada tahun 1924. Menurut Brubaker, pembetulan ini menunjukkan bahawa pada masa penulisan manuskrip, terdapat perbezaan pendapat tentang perkataan Al-Quran yang betul, dan ia disemak semula kemudian.
Dia mendakwa selepas kewafatan Nabi, perubahan dalam membaca Al-Quran berterusan. Dakwaan Orientalis ini bermaksud Al-Quran tidak dikhatamkan selepas kewafatan Rasulullah.
Usaha Brubaker ini bertujuan untuk melemahkan kebenaran sejarah yang merupakan faktor utama dalam penyampaian Al-Quran secara lisan. Seperti yang dinyatakan oleh Brubaker, matlamatnya adalah untuk menyusun sejarah penyusunan manuskrip Al-Quran dan hubungan antara mereka dan tradisi lisan untuk menentukan versi dari mana ia ditulis dan untuk mengetahui apa yang ditulis.
Ramai pengkaji telah menunjukkan kelemahan metodologi Brubaker dan ketidakberkesanan modelnya untuk membuktikan kewujudan penyelewengan dalam Al-Quran dan menolak dakwaannya bahawa terdapat perubahan dalam teks Al-Quran yang membolehkannya menjadi diubahsuai mengikut masa.
Mereka menekankan bahawa hipotesisnya tidak terbukti dan tidak meyakinkan. Selain itu, dia tidak tahu tentang manuskrip dan cara membacanya serta tidak memahami skripnya.
Seni khat Mushaf Kaherah 1924 bukanlah piawaian untuk kaligrafi dan cetakan Al-Quran pada masa hadapan, tetapi sebaliknya, terdapat piawaian yang jelas dalam penulisan Al-Quran sejak awal lagi. Juga, penyelidik tidak bersetuju tentang kesilapan dan penyelewengan jurutulis dalam penulisan Al-Quran dan mengubah maknanya, dan oleh itu dakwaan teori Brubaker bahawa terdapat perbezaan dalam penulisan Al-Quran adalah ditolak.
Hakikatnya ialah usaha para Orientalis untuk meragui teks Al-Quran telah membawa mereka ke zaman kulit di mana Al-Quran ditulis, serta tarikh pengeluaran dakwat yang dengannya ia digunakan bertulis, dan penggunaan alat dan analisis baru untuk mengenal pasti usia muka surat Al-Quran, seperti menggunakan kaedah Carbon dating.
Brubaker telah mengabaikan banyak fakta dan tidak berjaya membentangkan bacaan budaya-sejarah hubungan Muslim dengan Al-Quran dan sejarah penulisannya.
Dia juga melakukan kesilapan metodologi yang besar, iaitu menggunakan kaedah dan alat yang digunakan oleh ahli sejarah untuk mengkaji sejarah Taurat dan Bible. Juga, dia tidak mempunyai pemahaman yang cukup mengenai peraturan yang telah ditetapkan oleh ulama Islam untuk menulis Al-Quran.
4222405
