Дуввумин фасл аз вижабарномаи «Маҳфил» тайи моҳи мубораки Рамазон, пеш аз ҳангомаи ифтор аз шабакаи севвуми симо пахш мешавад; Барномае, ки бо меҳварияти Қуръон ва бо даъват аз қориён, ҳофизон ва фаъолони қуръоние, ки дар ҳавзаи фаъолияти худ навоварӣ доранд, дақоиқе аз авқоти рӯзадоронро дар моҳи меҳмонии Худо ғанӣ месозад.
Тавфиқи чашмгири фасли аввали ин барнома, ки Рамазони гузашта пахш шуд, «Маҳфил»-ро табдил ба як барномаи стандарт дар ҳавзаи барномасозии муносибатӣ бо меҳварияти Қуръон ва пардохтан ба мабоҳиси маърифатӣ ва динӣ кардааст; Ин барнома бо вуҷуди қолаб ва фурм то ҳудуде мушобеҳ бо намунаҳои хориҷӣ, аз мӯҳтавои малмусе барои хонаводаи эронӣ бархурдор аст ва фазое мутаассир аз муносиботи ҳаммеҳанони рӯзадор дорад; Муаллифае, ки бисёр наздик ба ҳолу ҳаво ва сабки зиндагии эронӣ ва исломӣ аст.
Яке аз авомили муассир дар ҷаззобияти ин барнома, ҳузури коршиносони қуръонӣ ба вижа коршиносони хориҷӣ ва мушаххасан ду тан аз онон, яке аз Ироқ бо номи «Ҳусайн Ал-Ҳулв» ва дигарӣ аз Сурия ба номи «Ризвон Дарвеш» аст.
Дар идома бо коршиноси ироқии «Маҳфил», Ҳусайн Ал-Ҳулв, дар ҳошияи охирин рӯзҳои забти ин барнома гуфтугӯ кардаем, ки дар идома мехонед:
ИКНА шумо бо тавлид ва пахши фасли нахусти барномаи «Маҳфил» дар миёни эрониён ба хубӣ шинохта шудед; Оё дар фасли дуввуми ин барнома ин нигаронӣ барои шумо вуҷуд дошт, ки натавонед ҳамон асаргузории фасли аввалро барои мухотаб дошта бошед?
Бале, алон ман барои таҳаққуқи ҳамин ният, ки муваффақияти фасли аввал дубора такрор шавад, омадам. Тамоми гурӯҳ саъй кардем, ки фасли дуввуми «Маҳфил» бинандгоне чандбробри фасли аввал дошта бошад ва агар мизони бинандаи ин барнома дар соли гузашта ҳудуди 30 миллион нафар дар Эрон ва чанд баробар дар хориҷ аз Эрон будааст, ин теъдод чандин баробар шавад ва бо меҳварияти Қуръон беш аз пеш бар мухотаб асаргузор бошем.
ИКНА мавзуъҳое, ки дар фасли дуввуми «Маҳфил» ба он пардохта шуд ба нисбати фасли аввал чӣ пешрафти камӣ ва кайфии доштанд?
Баъд аз тавлид ва пахши фасли аввали Маҳфил нигарон будам, ки фасли дуввуми он тавлид нашавад ва агар ҳам қарор ба тавлид бошад, авомили созанда мехоҳанд мавзуъҳои онро аз куҷо таъмин кунанд? Чаро ки мавзуъҳои фасли аввал бисёр ноб ва олӣ буданд, аммо ба маҳзи инки забти барнома оғоз шуд, мувоҷеҳ шудан бо меҳмононе, ки ба унвони мавзуъҳои қуръонӣ ба барнома даъват шуданд, шахсан манро мутааҷҷиб кард; Ҳузури онҳо ва барномҳҳое, ки иҷро карданд, камназир буд. Чӣ қориён ва ҳофизоне, ки Қуръон хонданд ва чӣ фаъолоне, ки дар бораи Қуръон дар ин барнома сӯҳбат карданд, яке аз дигарӣ беҳтар буданд то ҷое, ки фикр кунам, фасли дуввуми Маҳфил аз фасли аввали он мухотабони бештареро ба худ ҷазб кунад.