ИҚНО; Равояти равшани имон дар ҷаҳони расона
Вақте ки ҷаҳон дар зери ҳуҷуми бепоёни хабарҳо қарор дорад ва маъно дар шӯру шитоб гум мешавад, Хабаргузории байналмилалии Қуръон (ИҚНО) бо такя ба нурҳои ваҳй, рисолаташро дар бозгардондани амиқӣ ва ҳақиқат ба забони расона таъриф мекунад; расонае, ки Қуръонро аз мусаҳҳаф ба матни зиндагии мардум меорад ва дар миёни шитоби расонаӣ, бар мадори тафаккур, ахлоқ ва огоҳӣ меистад. Акнун дар 20-уми Ноябр ба муносибати бисту дуюмин солгарди таъсисёбии он, бозхондани роҳрои ИҚНО, аз ҷойгоҳ ва рисолати аввалиаш то инноватсияҳои касбӣ ва уфуқҳои оянда, фурсате аст барои андешидан ба ин пурсиш: Дар ҷаҳоне, ки ҳар лаҳза хабар истеҳсол мекунад, чӣ гуна метавон аз «каломи Худо» хабар дод?
Ҷойгоҳ ва рисолати ИҚНО дар манзумаи расонаии Эрон ва ҷаҳони Ислом
Солгарди таъсисёбии Хабаргузории байналмилалии Қуръон (ИҚНО) фурсатест барои бозхондани рисолате, ки ин расона аз аввалин рӯзи таъсисаш бар дӯш гирифтааст; рисолате, ки на танҳо дар чаҳорчӯби иттилоърасонӣ, балки дар тарози табйин, тарғиб ва бозтоби хикмат илоҳӣ дар шакли забони расонаӣ маънӣ меёбад. ИҚНО аз аввалин рӯзҳо бар мадори Қуръон шинос шуд, то нишон диҳад, ки дар замоне, ки расонаҳо аксаран ба майдони рақобатҳои сиёсӣ, иқтисодӣ ва эҳсосоти зудгузар табдил шудаанд, ҳанӯз метавон расонае дошт, ки «каломи ваҳй»-ро асос ва меъёр қарор диҳад.
Дар манзумаи расонаии Эрон, ИҚНО ҷойгоҳи махсус дорад; чунки он танҳо расонае аст, ки вазифаи аслии худро на танҳо ривоят кардани рӯйдодҳо, балки ривоят кардани рӯйдодҳои қуръонӣ таъриф кардааст. Воқеан, ин хабаргузорӣ кӯшиш кардааст, ки хабарро аз сатҳи гузориши воқеиятҳо ба сатҳи тоби ҳақиқатҳо баланд бардорад. Ин гуна назария, равишеро нав ба хабар дар фазои расонаии кишвар таъсис дод, ки арзишҳои илоҳӣ, ахлоқият касбӣ ва дақиқии маънӣ ба ҷои шитоб ва шӯри расонаӣ нишастааст.
Аз тарафи дигар, ИҚНО тавонистааст ба пуле миёни ниҳоди дин ва арсаи расона табдил ёбад. Бисёре аз маъноҳои Қуръонии, ки пеш аз ин дар маҳдудаи муҳофазатҳои илмӣ ва динӣ мемонд, имрӯз ба забони расона ва дар шакли хабар, суҳбат ва таҳлил дар дастрасии омм қарор гирифтааст. Ин вазифаи тарғибӣ ва тарҷумонӣ, ҳамин нуқтаи тафовути ИҚНО дар фазои расонаии ҷаҳони Ислом аст; расонае, ки тавонистааст маъноҳои амиқи динӣро аз матн ба бадани ҷомеа барад ва гуфтугӯи пойёнии байни имон ва огоҳии умумӣ ташкил диҳад.
Дар сатҳи байналмилалӣ ҳам, ИҚНО яке аз расонаҳои камтарин аст, ки ба шакли касбӣ кӯшиш кардааст, то гуфторе қуръонӣ ро ба забони ҷаҳонӣ муаррифӣ кунад. Пӯшиши хабарҳои қуръонӣ аз кишварҳои гуногун, робита бо фаъолони қуръонӣ дар ҷаҳони Ислом ва такя ба усулҳои хабарнависии касбӣ дар канори эътибори имонӣ, ИҚНО-ро расонае сохтааст, ки метавонад намунае барои шаклгирии шабакаи расонаҳои қуръонии фаромилии бошад.
Рисолати ИҚНО воқеан, таркиби ду андешаст:
Ҳифзи қудсият ва муҳтавои мазмун
Ин ду, агарчӣ дар зоҳир ба назар мерасанд, ки муқобиланд, аммо дар амал, танҳо дар якҷоягӣ маънӣ пайдо мекунанд. ИҚНО дар ин солҳо кӯшиш кардааст, то нишон диҳад, ки метавон дар айни вафодорӣ ба матни ваҳй, аз абзор ва забони расонаи навин истифода бурд ва паёми Қуръонро бо мантиқи рӯзгори муосир пайванд дод.
4316027
