Duaları kabul olan dört peygamberin hikayesi

Kur’an-ı Kerim’de her biri önemli olan farklı bir açı ve bakış açısıyla incelenebilecek birçok peygamber ve evliya kıssaları bulunmaktadır.

En önemli noktalardan biri de peygamberlerin Allah ile konuşma biçimleri, özellikle Allah’tan istekleridir.

Kur’an’da duası kabul edilen Peygamberlerden bize örnekler verilmiştir. Bunlardan bazılarını şöyle sıralayabiliriz:

1-İlki Nuh Peygamber’in duasıdır. Nuh Peygamber bin yıl insanları tevhid’e davet etmiş, fakat onlar kabul etmemiş ve sonunda onları lanetlemiştir: Şuara suresi 118. ayeti: “Artık benimle onların arasındaki durumu sen hükmünle açıklığa kavuştur, beni ve beraberimdeki müminleri kurtar!”

Enbiya suresi 76. Ayeti: “Nûh’u da hatırla; daha önce o dua etmişti, biz de duasını kabul edip kendisini ve yakınlarını büyük sıkıntıdan kurtarmıştık”.

Yani Nuh dua ettiğinde ona icabet ettik ve onu büyük bir kederden kurtardık.

2-Hz Eyyûb Peygamber’in duası:  Eyyûb Peygamber çok hastaydı. Akrabaları ve çocukları ölmüştü ve hastalığı o kadar şiddetliydi ki yanına kimse yaklaşmıyordu. Eyyûb (a.s)’ın, hastalığının iyileşmesi ve sıkıntısının giderilmesi için Allah’a şöyle dua ettiği bildirilmektedir: “(Ey Peygamberim!) Eyyûb’u da hatırla. Hani o Rabbine,‘Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen merhametlilerin en merhametlisisin’ diye yalvarmıştı.” (Enbiya :83) 

Yüce Allah, Eyyûb’un duasını kabul ettiğini şöyle bildirmektedir: “Biz de onun duasını kabul etmiş ve başına gelenleri kaldırmıştık. Katımızdan bir rahmet ve kulluk edenlere bir hatıra olmak üzere ona tekrar ailesini ve kaybettikleriyle bir mislini daha vermiştik.” (Enbiyâ:84)

3-Yûnus Peygamber’in duası: Yûnus Peygamber, balığın karnında şöyle dua etmiştir: “Zünnûn’u da (Yûnus) zikret! Hani öfkeli bir halde geçip gitmiş, bizim kudretimizin kendisine yetmeyeceğini zannetmişti. Sonunda karanlıklar içinde, “Senden başka hiçbir tanrı yoktur. Seni tenzih ederim. Gerçekten ben kötü işler yapmışım!” diyerek yalvardı”. (Enbiyâ :87)

Yüce Allah, Yûnus Peygamberin duasını kabul ettiğini şöyle bildirmektedir: “Biz de onun duasını kabul ettik ve onu tasadan kurtardık. İşte biz, mü’minleri böyle kurtarırız.” (Enbiyâ:88) Bu ayetlerde Allah, bedensel ve zihinsel her türlü hastalıktan kurtulmak için tedavi yollarına başvurulması gerektiğini, şifayı verenin Allah olduğunu vurgulamaktadır. 

4- Zekeriya Peygamber’in duası: Zekeriya, Meryem’in babasıyla birlikteydi. Meryem’in babasının adı İmran idi. Zekeriya ve İmran uzun süre çocuksuz kaldılar ve yaşlandılar ama aynı zamanda her iki kardeşin de kalbinde bir çocuk arzusu vardı. Kur’andaki rivayetlere göre en sonunda bir çocuk Zekeriya’ya, bir çocuk da İmran’a verildi. Zekeriya’nın çocuğu Zekeriya'nın duasıyla, İmran’ın çocuğu da annesinin duasıyla oldu.

Al-i İmrân suresi 35. ayeti: “Bir zamanlar İmrân’ın karısı şöyle demişti: “Rabbim! Karnımdakini kayıtsız şartsız sana adadım, benden kabul buyur; kuşkusuz sensin her şeyi işiten, her şeyi bilen.”

Meryem’in annesinin duası, Zekeriya’nın Allah’tan kendisine bir çocuk vermesini istemesine bir giriş oldu.

Zekeriya (a.s.), Allah’a dua edip kendisine çocuk ihsan etmesini istemişti: “Zekeriyyâ’yı da an! Hani o, rabbine şöyle niyaz etmişti: “Rabbim! Geride kalanların en hayırlısı sensin, yine de sen beni yalnız (çocuksuz) bırakma!” (Enbiyâ: 89)

Yüce Allah, Zekeriya Peygamberin duasını kabul ettiğini şöyle bildirmektedir: “ Biz onun da duasını kabul ettik ve ona Yahyâ’yı verdik; eşini de bunun için elverişli kıldık. Onlar, hayır işlerinde koşuşurlar, umarak ve korkarak bize yalvarırlardı; onlar, bize karşı derin saygı içindeydiler.” (Enbiyâ :90)

4047632