Kur’an-ı Kerim yol gösteren bir kitap
Cin suresinde cinler Kur’an ayetlerini dinledikleri zaman Vahiy Kelam’ını bir hidayet kitabı olarak nitelendirirler. “De ki: Cinlerden bir topluluğun (Kur’an’ı) dinleyip şöyle söyledikleri bana vahyolundu: “Biz, doğru yolu gösteren harika bir okuma dinledik ve ona iman ettik. Artık kesinlikle rabbimize kimseyi ortak koşmayacağız” (Cin:1-2)
Peygamber Efendimiz (s.a.v) insanları İslam’a davet etmek için Mekke’den Taif’teki Akaz pazarına gitti. Ancak kimse onun davetini kabul etmedi. Dönüş yolunda cin vadisi denilen bir yere geldi ve geceyi burada geçirdi. Orada Kur’an-ı Kerim’den ayetler tilavet etti. Cinler bunu işitince Allah’a iman ettiler ve diğer cinlerde davet için kavimlerinin yanına gittiler.
Cinler, yaratılış bakımından insanoğluna en çok benzeyen varlıklardır. Çünkü özgür irade, anlayış, bilgi ve sorumluluk sahibidirler. Bu yüzden kendilerini doğru yola iletecek bir peygambere ihtiyaçları var ve Hz. Muhammed’de (s.a.v) onların peygamberidir.
Cinlerde insanlar gibi kendi aralarında evlenip çoğalırlar. Ömürleri insan göre daha uzundur. Ancak onlarında sınırlı yaşamları ve ölümleri vardır.
Cinler ve insanlar arasında yaratılış bakımından farklar vardır. Cin ateşten insan ise topraktan yaratılmıştır. İnsanlara göre üstün niteliklere sahiptirler. Kısa bir sürede mesafeleri katedebilirler. İnsanlar onları görmez ancak onlar insanları görürler.
Kur’an-ı Kerim muhtevası, tonu, ahengi, çekiciliği ve etkisinden dolayı kelimeleri diğer kelimelerden muhteşemdir. Zahiri ve batını gariptir. Bu yüzden cinlerde Kur’an’nın bir mucize olduğunu kabul etmişlerdir.
Şaşırtıcı ve harika olan her şey bir süre sonra sıradan ve normal hale gelir ama Kur’an-ı Kerim sonsuza kadar muhteşem kalacaktır.
Kur’an’ı Kerim müşrikleri vahiy Kelem’ına benzer bir sure getirmeye davet eder: “Yoksa “Onu Muhammed uydurdu” mu diyorlar? De ki: “Eğer iddianızda doğru iseniz, o zaman onun benzeri bir sûre de siz getirin bakalım; Allah’tan başka çağırabildiklerinizi de yardımınıza çağırın!” (Yunus:38) ancak bunu günümüze kadar kimse başaramamıştır. Hazret-i Ali (a.s) Nehcü’l Belağa’da şöyle buyuruyor: “Kur’an-ı Kerim’in harikaları ve mucizeleri saymakla bitmez.
Kur’an’nın hidayet ve yol gösterici olduğu konusunda ise pek çok kelime kullanılmaktadır. Cin suresi 2. ayetinde kapsamlı ve geniş bir anlamı olan “büyüme” kelimesi geçmektedir. Kapsayıcılığıyla açık ve düz bir yoldur. Bu yolu izleyen herkesi saadete ve kemale ulaştırır.
Bu ayet, Kur’an’ın hidayetinin sonsuz olduğunu hidayetin sadece insanlar için olmadığını cinleride içine aldığını ifade eder.
İnsanın büyüme imkanına sahip olması çok iyidir. Ama asıl önemli olan büyümek ve gelişmektir. Şöyleki büyüme imakanına ve araçlara sahip olabiliriz ama büyüyemeyiz.
Örneğin bazı insanlar Kur’an indirildiğinde inanmamış ve Peygamber Efendimiz’e hakaret etmişlerdir. Bu yolu manevi büyüme ve gelişme için kullanmamışlardır. Ama cinler Kur’an-ı birkez dinlediklerinde iman etmişlerdir.
