خیانت به فرهنگی که باور داریم

بسیاری از مردم در جمع اقوام و آشنایان خود افرادی را می‌شناسند که خارج از ایران زندگی می‌کنند؛ اگر چنین افرادی را می‌شناسید با آنها تماس بگیرید و قیمت حامل‌های انرژی در سایر کشورها (نه حتی کشورهای خیلی دور کشورهای نزدیک مثل ترکیه) را جویا شوید و از آنها بپرسید که آب، برق، بنزین و گاز را چگونه مصرف می‌کنند و برای این حامل‌ها چه قدر پول می‌دهند؟

از آنها بخواهید صادقانه به شما بگویند اگر بخواهند همانطور که در ایران از انرژی استفاده می‌کنند، در کشورهایی که به آنجا مهاجرت کرده‌اند هم برق و گاز مصرف کنند چه قدر باید پول بدهند.

جواب‌هایی که خواهید شنید، پاسخ دقیق به پرسش «چرا ما پیشرفت نمی‌کنیم؟» است. ما پیشرفت نمی‌کنیم چون در حالی که منابع آبی ما در حد بحرانی قرار گرفته و مدام هشدار کمبود آب صادر می‌شود و همچنان هم زمستان کم بارشی را سپری می‌کنیم، در شدیدترین حالت ممکن آب را اسراف می‌کنیم. نکته تأسف بارتر اینکه مسئولان ما هم که خودشان مدام مشکل کمبود آب را مطرح می‌کنند فکری به حال هدررفت شدید آب از لوله‌های انتقال فرسوده نمی‌کنند.

ما پیشرفت نمی‌کنیم چون در حالی که می‌دانیم منابع گازی محدود است و روزی که چندان هم دور نیست به پایان می‌رسد، خانه‌هایمان را در حد سونای خشک در زمستان گرم می‌کنیم و با شوفاژهای روشن به مسافرت می‌رویم و هر وقت گرممان شد به جای کم کردن شوفاژ یا بخاری پنجره را باز می‌کنیم.

بارها و بارها جملاتی از قبیل اینکه ایران چندین برابر کشورهای اروپایی مساحت، منابع انرژی و زمینه برای پیشرفت دارد را شنیده‌اید، پس این را هم بشنوید که «مصرف گاز در ایران از مجموع بیش از ۳۰ کشور اروپایی، ۱۰ میلیارد مترمکعب هم بیشتر است»!

البته گاز هم در ایران همانند آب هنگام انتقال به خانه‌ها به مقدار زیادی هدر می‌رود و این یعنی مردم و مسئولان همگی با هم در اسراف شدید انرژی در ایران نقش دارند. اصلاً گمان نکنید که در کشور ما فقط دکل گم می‌شود خیر؛ در کشور ما از محل تولید گاز تا زمان رسیدن گاز به مصرف کننده مقادیر بسیار زیادی گاز گم می‌شود. در ایران هدررفت ۲۳.۶ میلیارد متر مکعبی گاز در سال را داریم و در کنار این میزان، روزانه بیش از ۶۴ میلیون متر مکعب از این سوخت بدون آنکه نقشی در تولید و مصرف داشته باشد، ناپدید می‌شود که معادل تولید ۲.۳ فاز استاندارد پارس جنوبی است.

عجیب نیست که زمستان‌های ما بی‌برکت شده و بارش کم است. کمی بارش را می‌توان به نیمه خشک بودن اقلیم ایران، تغییرات اقلیمی و البته اسراف زیاد در کشور نسبت دارد. امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: همانا اسراف با كمى بركت همراه است.

ما (مردم و مسئولانی که زیرساخت‌ها را اصلاح نمی‌کنند و هیچ برنامه‌ای برای فرهنگ‌سازی مصرف صحیح ندارند) هر روز مدام و مدام گناه کبیره اسراف را مرتکب می‌شویم و انتظار داریم از آسمان برکت باران و برف نازل شود و البته زمانی هم که کمبودها به حد هشدار می‌رسد همه جا را تعطیل و موجب خوشحالی دانش‌آموزان، دانشجویان و البته کارمندان می‌شویم. تشویق تعطیلی برای تنبیه اینکه چرا اسراف می‌کنیم.

زهرا ایرجی