تلاش استاد حجتی برای سپردن دانشگاه‌ها به دست متخصصان
عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه تهران در پی درگذشت آیت‌الله سید محمدباقر حجتی با بیان اینکه ایشان بسیار مهربان، رئوف و نگران وضعیت شاگردانشان بودند، گفت: استاد هر کاری که از دستشان برمی‌آمد برای افراد مختلف و شاگردان خود انجام می‌دادند تا دانشگاه‌ها به دست نیروهای مطمئن و متخصص سپرده شود.
مجید معار، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه تهران و از شاگردان مرحوم استاد آیت‌الله سید محمدباقر حجتی در گفت‌وگو با ایکنا ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت این استاد فقید بیان کرد: حدود 43 سال با استاد حجتی ارتباط مستقیم و از ایشان شناخت داشتم. سال ۱۳۶۱ که در اولین دوره کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث در دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شدم، برای اولین بار در این دوره با جناب آقای حجتی روبرو شدم و تا پیش از آن از طریق آثار ایشان با شخصیت علمی استاد آشنا بودم و در سال ۱۳۶۱ این توفیق را پیدا کردم که ایشان را به عنوان استاد خودم ملاقات کنم.
وی ادامه داد: استاد حجتی در دوره کارشناسی ارشد درس تاریخ قرآن کریم را تدریس می‌کردند که در آن حوزه صاحب کتاب نیز بودند. شناخت من از ایشان به دو مقطع کارشناسی ارشد و دکتری بازمی‌گردد که رابطه شاگرد-استادی بین ما برقرار بود. ایشان استاد راهنمای پایان‌نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری بنده هم بوده‌اند. بعد از فارغ‌التحصیلی هم کمک بسیاری برای جذب بنده در دانشکده الهیات که در آن زمان مدیر گروه بودند، انجام دادند. از سال ۱۳۷۲ این افتخار را پیدا کردم که جدا از رابطه شاگرد-استادی که همیشه بین ما حاکم بود رابطه همکاری نیز ایجاد شود.
معارف با اشاره به میراث مرحوم استاد حجتی بیان کرد: ایشان از نظر خدمات دینی خیلی دست‌پر از دنیا رفتند که ان‌شاءالله ذخیره آخرت و عامل ارتقای معنوی و درجاتشان نزد پروردگار باشد. به درستی مشهور است که استاد حجتی مؤسس و بنیان‌گذار رشته علوم قرآن و حدیث در دانشگاه‌های ایرانی بودند. ایشان زحمات بسیاری برای رشته علوم قرآن و حدیث و حوزه تعلیم و تربیت کشیدند و آثار بسیاری را از عربی به فارسی ترجمه کردند.
وی اظهار کرد: در خصوص تعلیم و تربیت شاگردان تلاش بسیاری کردند و تحقیقات بسیاری در حوزه نسخه‌های خطی کتاب‌های قرآنی و حدیثی و فهرست کردن آنها انجام دادند. امیدوارم بازماندگان ایشان بتوانند مدیریتی برای چاپ و انتشار آثار منتشر نشده ایشان داشته باشند.
معارف در پایان افزود: جدا از نقشی که استاد حجتی در پرورش شاگردان داشتند؛ ایشان بسیار مهربان، رئوف و نگران وضعیت شاگردانشان بودند. استاد حجتی اهل کار خیر بودند و دست خیر داشتند و هر کاری که از دستشان برمی‌آمد برای افراد و شاگردان خود انجام می‌دادند تا دانشگاه‌ها به دست نیروهای مطمئن و متخصص سپرده شود و سطح علمی دانشگاه و جامعه ارتقا یابد.
انتهای پیام
