«پايين، گذر سقاخانه» نمادی از باورهای دينی مردم پاك ايران
کد خبر: 1509184
تاریخ انتشار : ۲۸ آبان ۱۳۸۵ - ۱۲:۱۳

«پايين، گذر سقاخانه» نمادی از باورهای دينی مردم پاك ايران

گروه هنر: درنمايش «پايين، گذر سقاخانه» به باورها، اعتقادات و نيايش‌های مذهبی مردمی پاك و ساده‌دل ‌پرداخته می‌شود كه نذر سقاخانه كرده و حاجت می‌گيرند.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، «هادی مرزبان» كارگردان نمايش «پايين، گذر سقاخانه» در نشست خبری با اشاره به داستان نمايش در قالب مطلب فوق گفت: به نظر من كارگردانی كه گرسنگی و فقر را تجربه نكرده باشد، هرگز نمی‌تواند آن را نشان دهد. من اين تجربه را در زندگی داشته‌ام و فقر، گرسنگی و بی‌عدالتی را خوب می‌شناسم.
وی اضافه كرد: در همه آثار «اكبر رادی»(نويسنده متن اين نمايش) نيز به شكلی اين تم‌ها وجود دارد و ما با هم از اين نظر ديدگاه مشترك داريم شايد من خودم را در آثار «رادی» پيدا كرده‌ام. من تئاتر اجرا نمی‌كنم بلكه حرف و درددل جامعه را در صحنه نشان می‌دهم.
كارگردان نمايش «پايين، گذر سقاخانه» افزود: اين نمايش«اكبر رادی» با ديگر آثار اين نمايشنامه‌نويس متفاوت است. «رادی» در اين نمايش از فضای گيلان و شمال دور شده و به محله‌های پايين شهر تهران توجه كرده است. او به سراغ مردم عادی كوچه و خيابان و به ويژه قشر محروم جامعه رفته و درباره اعتقاد، ايمان و مناسبت‌های دينی مردمی سخن می گويد كه نذر سقاخانه كرده و در آن جا به عبادت می‌پردازند.
وی ادامه داد:ديالوگ‌های نمايش «پايين، گذر سقاخانه» از جنس خاصی است؛ زيرا در اين نمايش به باورها، اعتقادات و نيايش های مذهبی مردمی پاك و ساده دل پرداخته می‌شود كه نذر سقاخانه كرده و حاجت می‌گيرند.
اين كارگردان همچنين نمايش «پايين، گذر سقاخانه» را از نظر اجرايی و دكور با كارهای قبلی‌اش متفاوت دانست و ادامه داد: من در اين اجرا دنبال جاهل بازی و كلاه مخملی نشان دادن نرفته و سعی كرده‌ام به جای تيپ به شخصيت توجه كنم.
مرزبان همچنين در مورد علت تغيير تالار اجرای اين نمايش از تالار اصلی تئاتر شهر به تالار «وحدت» نيز گفت: از شش ماه قبل تالار اصلی را برای اجرای اين نمايش رزرو كرده بودم و من و آقای رادی هر چند اصراری به اجرای نمايش در تالار اصلی تئاتر شهر نداريم و معتقديم نمايش بايد در جای مناسب خود اجرا شود، اما درباره اين اثر معتقد بوديم بايد در تالار اصلی تئاتر شهر اجرا شود.
وی افزود: حدود يك ماه پيش آقای پارسايی مدير كل هنرهای نمايشی از من درخواست كرد تا در صورت امكان به جای تئاتر شهر در تالار وحدت اجرا بروم. زيرا يك كارگردان ديگر نيز در نوبت اجراست. من نيز به خاطر پيشبرد تئاتر با وجود اينكه دكورم برای تالار تئاتر شهر ساخته شده بود، پذيرفتم.
كارگردان «ملودی شهر بارانی» همچنين قرارداد خود را با مسئولان هنرهای نمايشی به همان ميزان تالار اصلی تئاتر شهر دانست و گفت: البته ما با مسوولان به صورت لفظی درباره قرارداد صحبت كرديم، اما من هيچگاه برای پول كار نمی كنم و در ابتدای راه سراغ پول نخواهم رفت. من انسانی قانع و از جمله كارگردانانی هستم كه آخرين اپيزود كارم را به امور مالی و قرارداد اختصاص می‌دهم.
مرزبان تصريح كرد: من معتقدم يك اثر هنری توسط كارگردان به دنيا می‌آيد و من كارگردان اگر زرنگ باشم می‌ توانم اين نوزاد را بدون درد و عذاب از درون بازيگرم در صحنه به دنيا آوردم.
كارگردان نمايش «پايين، گذر سقاخانه» اضافه كرد: «مجيد ميرفخرايی» طراحی صحنه نمايش را به عهده دارد. ساخت موسيقی نيز به عهده جهانسوز فولادی است. امين زندگانی، آشا محرابی، هستی مرزبان، حامد آقائی، حسن سرچاهی، صادق توكلی، امير غفارمنش، محمد اسدی، روح اله كمانی، مهدی عبادتی، زهره رستگار مقدم، پيمان عبيری، غزاله جديدی، سعيد شيری و شهرام عبدلی از جمله بازيگران نمايش هستند و صد هنرجوی رشته حركت در اين اجرا هنرنمايی خواهند كرد. مشاور كارگردان نيز علی رامز و دستيار كارگردان فريبا وركيانی هستند.
«هادی مرزبان » درپايان، نمايش «پايين، گذر سقاخانه» را اتفاقی تازه در تئاتر ايران قلمداد كرده و گفت: پرداختن به رسوم نيايشی افرادی كه اكنون ديگر نه خود و نه رسوم نيايشی‌شان باقی مانده است؛ اتفاق تازه‌ای است كه می‌تواند ديدگاهی جديد به تئاتر دينی را در كشور ما رايج كند.
captcha