آشنايی با مسجد «داش آغليان» خوی
گروه اجتماعی: مسجد تاريخی «داش آغليان» در خوی بدليل برخورداری از شيوه معماری ساده و مردمی آن مورد توجه نمازگزاران اين شهر مذهبی است.
بناهای مذهبی اعم از مساجد، امامزاده‌ها، حسينيه‌ها، خانقاه‌ها و مزارها به دلايل مختلف از جمله معنوييت حاكم بر آن‌ها، سابقه تاريخی، شيوه معماری، كاركردهای فرهنگی، اجتماعی و علايق مذهبی و دينی مردم ايران زمين از گذشته اهميت خاصی داشته است، نمونه‌های اين مظاهر هنر معنوی و دينی در آذربايجان‌غربی نيز فراوان است.
مسجد «داش آغليان» در كوچه امير ديوان شهرستان خوی قرار دارد و از مساجد آباد و داير اين شهر به شمار می رود.
«وحيد احمدی»، معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری استان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه آذربايجان‌غربی، در خصوص ويژگی‌های اين بنا گفت: مساحت ساختمان مسجد در حدود چهارصد مترمربع است؛ سقف اين مسجد بدون ستون چوب پوش است، همين امر يكی از ويژگی‌های معماری اين مسجد محسوب می‌شود.
معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری آذربايجان‌غربی با بيان اينكه اين مسجد دارای ايوانی با چهار ستون چوبی است، اظهار كرد: سرستون‌ها كنده كاری شده‌اند، ستون‌های ايوان و رواق مسجد را به سه قسمت تقسيم كرده است، در وسط ستون‌ها اين جمله ديده می‌شود: از بركات حضرت مستطاب اجل مولانا الحاج شيخ‌عبدالوهاب النمازی دامه بركاته كه شايد تاريخ بنا يا تعمير و يا بازسازی بعدی آن است و دارای بامی شيروانی است كه سقف آن را می‌پوشاند.
احمدی ادامه داد: در بنای مسجد از چوب، سنگ و آجر استفاده شده و بعد از پی‌ها، آجرها با ملات آهك و شن روی هم چيده شده‌اند.
وی اظهاركرد: از جمله تزيينات اين بنا گچبری ساده‌ای است كه در سراسر ديوارها با خطوط موازی به اندازه تقريبی پنجاه سانتيمتر به چشم می‌خورد، همچنين در و پنجره بزرگ مسجد به سمت حياط، دارای كاشی كاری زيبايی با آيات قرآن مجيد است.
معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری آذربايجان‌غربی با بيان اينكه معمار ساختمان بيشتر ذوق و هنر خود را در برپايی طاق نما و تزيينات آجری پايه ها و هلال در مسجد انجام داده است، افزود: بالای اين در، لوحه‌ای به ابعاد تقريبی 90×60 سانتی متر ديده می‌شود كه حاوی نوشته‌هايی در چهار ستون است و متأسفانه به خاطر فرسايش آن خوانده نمی‌شود.
احمدی عنوان كرد: در اين مسجد، سنگی به نام «داش آغليان» وجود دارد، اين سنگ در محفظه‌ای نگهداری می‌شود و مورد احترام و زيارت مردم است.
مسجد «داش آغليان» در كوچه امير ديوان شهرستان خوی قرار دارد و از مساجد آباد و داير اين شهر به شمار می رود.
«وحيد احمدی»، معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری استان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه آذربايجان‌غربی، در خصوص ويژگی‌های اين بنا گفت: مساحت ساختمان مسجد در حدود چهارصد مترمربع است؛ سقف اين مسجد بدون ستون چوب پوش است، همين امر يكی از ويژگی‌های معماری اين مسجد محسوب می‌شود.
معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری آذربايجان‌غربی با بيان اينكه اين مسجد دارای ايوانی با چهار ستون چوبی است، اظهار كرد: سرستون‌ها كنده كاری شده‌اند، ستون‌های ايوان و رواق مسجد را به سه قسمت تقسيم كرده است، در وسط ستون‌ها اين جمله ديده می‌شود: از بركات حضرت مستطاب اجل مولانا الحاج شيخ‌عبدالوهاب النمازی دامه بركاته كه شايد تاريخ بنا يا تعمير و يا بازسازی بعدی آن است و دارای بامی شيروانی است كه سقف آن را می‌پوشاند.
احمدی ادامه داد: در بنای مسجد از چوب، سنگ و آجر استفاده شده و بعد از پی‌ها، آجرها با ملات آهك و شن روی هم چيده شده‌اند.
وی اظهاركرد: از جمله تزيينات اين بنا گچبری ساده‌ای است كه در سراسر ديوارها با خطوط موازی به اندازه تقريبی پنجاه سانتيمتر به چشم می‌خورد، همچنين در و پنجره بزرگ مسجد به سمت حياط، دارای كاشی كاری زيبايی با آيات قرآن مجيد است.
معاون ميراث فرهنگی سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری آذربايجان‌غربی با بيان اينكه معمار ساختمان بيشتر ذوق و هنر خود را در برپايی طاق نما و تزيينات آجری پايه ها و هلال در مسجد انجام داده است، افزود: بالای اين در، لوحه‌ای به ابعاد تقريبی 90×60 سانتی متر ديده می‌شود كه حاوی نوشته‌هايی در چهار ستون است و متأسفانه به خاطر فرسايش آن خوانده نمی‌شود.
احمدی عنوان كرد: در اين مسجد، سنگی به نام «داش آغليان» وجود دارد، اين سنگ در محفظه‌ای نگهداری می‌شود و مورد احترام و زيارت مردم است.
