به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی، به گزارش شيعه آنلاين، تعدادی از طلاب حوزه علميه خراسانی نامهای سرگشاده به مقام معظم رهبری نوشته و در آن از برخی مسايل و وضعيت حوزه علميه خراسان گله كردند كه متن كامل اين نامه به شرح ذيل است:
بسمالله الرحمن الرّحيم
محضر مبارك مقام عظمای ولايت و زعيم عظيمالشان جهان تشیّع و حوزههای علميه حضرت آيتالله العظمی خامنهای(مدظله العالی)
سلام عليكم ...
با سلام و صلوات بر دُردانه هستی، او كه نبی بود و از او رسالت بر دوش داشتن را فرا گرفتيم، بر امير مؤمنان كه از او عدالتمآب بودن را ياد گرفتيم، بر سيدة نساءالعالمين كه در او ولايتمداری را يافتيم، بر سِبْطَیْ شباب اهل الجنّة كه از ايشان صبر و فرهنگ سرخ شهادت را به ارث برديم، بر ائمّه طاهرين(ع) كه از ايشان جهاد در راه حقّ «بایّ نحو كان» را آموختيم و بر تك سوار آخرالزّمان(عج) كه از او انتظار اصلاح را به تعلّم نشستيم.
سلام و درود بر آن پير سفر كرده جمارانی كه الفْ قدّی بود در عرصه تاريك تاخت و تاز طاغوتيان و درود فراوان بر شما كه تمثال مقدّس انقلابی بودن برای ِما هستيد و چشمه نوری كه آلايشهای اين جهان پر از طاغوت را در شما به پاكی مبدّل میسازيم. شما كه عرصه و ساحت همه ترنّم ولايت فقيه هستيد.
از زمانه نالانيم كه بثّ الشّكوای ما به عزيز دلِمان و نور ديدهمان میرسد و ناچار شكايت به محضر پاك ولیّ فقيه زمان برسانيم.
مولای ما!
افتخارمان اين است كه پای در جاده عظيم رسالت نهادهايم و بار زيبای «طلبگی» بر دوش نهادهايم و در خطّه پاك بهشت خراسان، در كنار مضجع پاك آن امام رئوف به تعلّم در حوزه علمیّه خراسان مشغول هستيم.
هماره راهنمای ما بودهايد و هستيد و خواهيد بود و سخنان گرانبار شما درباره رسالت خطير طلبگی و به ويژه در سفر ده روزهی حضرت عالی به قم همچون ستارهای پرفروغ، در آسمان هدايت ما میدرخشد.
معتقديم حضور در حوزههای علمیّه، جز با تكيه بر رضايت و تقرّب به حضرت حقّ، جدّيت در كسب علوم اهل بيت(ع)، تزكيه، برنامهريزی، نظم، ساده زيستی، مردمداری و تمسّك به حيات و ممات اهلالبيت(ع)، امكانپذيرنيست و در لحظههای خطير امروزين، حوزههای علميه مديريت صحيح و كارآمد، همراه با تحوّل هدفمند، ضروريست.
در راستای اهداف بالا كه همه را مرهون وجود عزّتمند حضرت عالی هستيم، نكاتی چند در باره حوزه علميه خراسان به ذهن قاصر، امّا دردمندمان رسيد كه با مولایمان و مقتدايمان در ميان میگذاريم:
رهبر عزيز!
مديريت كنونی حوزه علميه خراسان، به ويژه در شورای مديريت آن از نواقصی چند در ساحتهای مختلف، برخوردار است.
الف – بُعد علمی:
هر چه حضرت عالی، بر كوس تحوّل فراگير و هدفمند در بُعد علمی حوزههای علميه مینوازيد، گوش شورای مديريت نسبت به اين امر، سنگين است كه در تحرّكی ناقص نسبت به تأسيس پنج كميسيون در همين راستا اقدام شد كه سه كميسيون تعطيل و باقی در عمل مسكوت مانده است. از تحوّل نه تنها خبری نيست كه تفاسير «ما لایُرضی صاحبه» از آن فراوان است كه خون ولايتمداران را از اين جهل به جوش میآورد.
حوزهای كه غايتمدار نباشد و برای عرصههای مختلف علمی، اجتماعی، تبليغی و... طلاب چشمانداز نداشته باشد، با كدام الگو به سمت جلو حركت خواهد كرد؟ شورای مديريت اعلام میكند چهار سال است در پی نگارش چشمانداز هستند، امّا خبری نيست كه نيست.
نخبهگرايی كه از تأكيدات مكرّر حضرت عالی است، در مديريت علمی شورای خراسان دُرّ نايابی است كه وضعيت نگران كننده را برای وضعيت علمی اين حوزه رقم خواهد زد.
شورای مديريت به مديريت صنفی بيشتر شبيه است تا به مديريت علمی و حوزوی. به صورتی كه اكثر اعضای شورا به ويژه مدير اجرايی آن، با بدنه حوزه، ارتباط عميقی نداشته، در اتاق شيشهای قرار گرفتهاند و حتی اجازه حضور حداقل يك نفر از طلاب جوان و نخبه را در ميان خود، نمیدهند.
عزم راسخی از شورای مديريت درباره تحوّل علمی در حوزهی علميه، حتّی بعد از سخنرانی بسيار مهم حضرت عالی در قم هم، نه شنيده میشود و نه مشاهده میشود.
ب – بُعد مديريتی:
1- در فضايی كه طلبههای جوان و خوشفكر، با توجّه به شناخت بيشتر از مسايل روز، شادابی و نشاط و فعّاليت فراوان، میتوانند بازوی قوی و كارآمدی جهت اداره امور شورای مديريت باشند حتّی يك طلبه از اين قشر، را میتوان در مديريت ديد؟ كلاً و ابداً
هنگامی كه مدير اجرايی، جناب حجتالاسلام و المسلمين «فرجام»، با هفت پست مديريتی و علمی:
مدير اجرايی حوزهی علميه خراسان، مدير مركز خدامات حوزه علميه خراسان، مسؤول دفتر اهل سنّت استانهای خراسان، عضو هيئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مدرّس مدرسه نوّاب، دانشجوی دكتری دانشگاه آزاد اسلامی و عضور شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی به خدمت مشغول هستند، چگونه از ايشان میتوان مديريتی كارآمد، خلّاق و رو به پيشرفت را انتظار داشت.
وای بر روزی كه عدالت در گرو روابط ذبح شود و ضوابط را فقط به ديوارها بزنند و ناعدالتی علمی، صنفی و مديريتی در جايی كه الگوی اسلامی حقيقی بايد باشد، قرار گيرد.
كدام مصوّبه ضروری و مفيد، اكثريت مصوبات شورای برنامهريزی حوزه علميه خراسان را به خود اختصاص داده است؟ كافيست نگاهی به مصوبات حاشيهای و زايد شورای محترم مديريت انداخته شود.
در شورای مديريت، فضايی به راه انداخته شده است كه نه تنها برداشت علمی از آن نمیشود، بلكه بيشتر به فضای امنيتی، اطلاعاتی و برخوردهای سليقهای و گروهی، در اخراج، قطع شهريه، قطع مزايا و امور حاشيهای شباهت دارد. انتصاب حجتالاسلام «ناصرینژاد»، قائم مقام بازنشسته اداره كل اطلاعات استان خراسان رضوی در همين راستا است.
استبداد در رأی و دخالت در كوچكترين امور به حدّی از افراط رسيده است كه اگر مديريت شورا به حج يا مسافرتی اقدام كند، عملاً همه امور شورا به فلج میانجامد.
ج. مسايل حاشيهای:
بدنه شورای مديريت به گونهای تغيير كاربری پيدا كرده است كه افراد بيشتر به فكر حج، اقامه نماز جماعت، روحانی كاروان شدن و به عتبات رفتن افتادهاند و گوهر مهجور در اين بدنه، توجه به حوزه علميه مظلوم و كهن خراسان و طلاب و فضلای اين حوزه است.
عدم توجّه به «اخلاق» به عنوان ركن مهم تزكيه در زیّ طلبگی، باعث تعطيلی و بی توجّهی شورای مديريت به «درس اخلاق» در مدارس شده است.
توجّهی به اهميت حوزههای علميه خواهران نشده و ايشان به حال خودشان واگذارده شده و حاشيهسازی در اين امر صورت میگيرد، به صورتی كه كليه مديران مدارس علميه خواهران خراسان از اين وضعيت نالان و نگرانند. فهرست مشكلات اين مدارس خود حديث مفصلی است كه رسيدگی سريع و اساسی می طلبد.
تصوّر میشود 15 سال مديريت اجرائی حجتالاسلام «اكبر فرجام»، در مركز مديريت حوزه علميه خراسان با سوء استفاده از كسالت و مشغله فراوان مدير عالی حوزه خراسان آيتالله «واعظ طبسی» و ارايه گزارشات غلط و غير واقعی از وضعيت حوزه به ايشان و جلوگيری از انعكاس واقعيات و ارتباط بدنه حوزه با مدير عالی، تجربه ناقص خود را در كليشهای شدن و روزمرّه شدن تصميمات و عدم انتقادپذيری پس داده باشد.
د – بصيرت و مسايل صنفی:
حوزه علميه خراسان، دوّمين حوزه بزرگ جهان تشیّع است و بايد مديران آن از بصيرتمندترين اشخاص باشند امّا مشاهده كرديم كه علی رغم حضور بصير بسياری از طلّاب، شورای مديريت با صدور يك اطّلاعیّه، بار را ازدوش خود برداشت. در حالی كه فتنه 88 بصيرت عظيمتری از اين را می طلبيد امّا از بصيرت خبری نبود.
از اعتنا به حدّاقلهای مسايل معيشتی طلّاب، خبری نيست. به عنوان مثال، در احداث مجتمع پنج تن برای طلّاب كه هفت سال به طول انجاميد و حجّتالاسلام «فرجام» آن را پروژهای دو ساله خواند، همه از نواقص و خرابیهای آن نالانند چه رسد به طلّابی كه اجاره خانهشان شهريهشان است و آقايان مديران شورا بر اتومبيلهای خود سوارند و...
روزمرّگی و عدم توجّه به سياستگذاریهای روز و مردابوار بودن به حدّی رسيده است كه جز به برخوردهای حذنی، سلبی و گزينشی درباره اساتيد و طلّاب خوشفكر نمیانجامد كه نمونههای آن فراوان است.
مقام عظمای ولايت!
نمیدانيم آنچه گفتيم چه میشود و آيا اصلاً اين كلمات سرخ، به دستان پر از مهر و عطوفت شما خواهد رسيد يا نه. امّا اين «بثّالشّكوی» را به محضر شما آوردهايم تا حدّاقلّ تا قبل از تجديد دوره مديريت مدير اجرائی فعلی حوزه علميه خراسان گروهی ويژه جهت تحقيق از شورای مديريت و نحوهی اعمال مديريت در حوزه علميه خراسان از سوی حضرت عالی تعيين شود و آنچه معلوم نباشد، معلوم شود.
ما به وظيفه و رسالت خويش عمل میكنيم و منتظر فرامين و توصيههای حضرت عالی هستيم.
«هرچه نمايی بشوم آينه ممتحنم»
سايهی مقام عظمای ولايت بر سر ما ولايتمداران تا عرصه حضور تك سوار انتظار، مستدام.
والسّلام علی عبادالله الصّالحين