اما اگر سعودیها امیدوار بودند که با این زمانبندی توجه چندانی به آن جلب نشود، به شدت اشتباه کردند. این اعدام روابط خصمانه عربستان سعودی با ایران را وخیمتر کرد و پرونده نمر را به پروندهای خطرناک تبدیل کرد که اختلافات دو کشور و مشکلات فرقهای را افزایش میدهد، آن هم در زمانیکه خاورمیانه در سوریه و یمن گرفتار جنگ و در عراق و لبنان دچار تنش است.
تصمیمگیریها در نظام عربستان به شدت مبهم است. با وجود این، ریاض حداقل از ماه نوامبر گذشته آشکارا بر قصد خود برای اعدام این شخصیت برجسته که مورد حمایت جمعیت سرکوبشده شیعیان عربستان بود، تأکید کرد و سرانجام او را با (سه شیعه دیگر) و 43 مسلمان سنی که متهم به حملات تروریستی بودند، اعدام کرد.
نمر از سال 2012 در بازداشت بود و عجلهای برای ختم این پرونده وجود نداشت. او به تحریک به براندازی، نافرمانی و حملات سلاح محکوم شده بود هرچند که هرگز حمل سلاح و تلاش برای ایجاد خشونت را نپذیرفت.
به گفته منابع عربستانی، ملک سلمان که یک سال پیش به تاج و تخت رسید، اجازه اعدام او را به بهانه فشار افکار عمومی صادر کرد کاری که ملک عبدالله، سلف معتدلتر او حاضر به انجام آن نشد.
گرچه فضای مجازی عربستان شاهد تفکرات ضد شیعی است؛ اما این ادعا که فشار افکار عمومی سبب شده است که این کشور شیخ نمر را اعدام کند،
ادعایی غیرقابل بررسی است و منجر به تشدید مشکلات فرقهای میشود.
اعدام شیخ نمر سبب سختتر شدن اوضاع نامساعد در داخل و خارج عربستان و افزایش نگرانیها در مورد جنگ غیرقابل پیروزی یمن شده است.
عربستان سعودی همچنین از تصویر منفی خود در جامعه بینالملل نیز رنج میبرد؛ تصوری که به خاطر اعدامها و ایدئولوژی افراطگرای سلفی آن که منبع الهام تروریستهای داعش به شمار میرود، ایجاد شده است.