به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت در مطلبی نوشت: گروههای به اصطلاح جهادی، که متشکل از افراطگرایانی از فرقههای مختلف اعم از سلفیها، وهابیها، القاعده، طالبان، داعش و غیره هستند، خود را مدافعان اسلام حقیقی میدانند و ادعا میکنند که میتوان با تفسیر آیات قرآن مواردی مثل حملات پاریس، لندن و نیویورک را توجیه کرد؛ این در حالی است که اکثریت مسلمانان جنایات این تروریستها را محکوم میکنند.
برای غیرمسلمانان درک این شرایط ممکن است دشوار باشد. کدام طرف حقیقت را میگوید؟ آیا اسلام یک دین خطرناک است؟
در اینجا دلایلی مطرح میشود که چرا قرآن اقدامات گروههای تروریستی را حمایت نمیکند.
در حقیقت، خدا به مسلمانان اجازه مشروط برای جنگیدن داده است و با وجود اینکه شرایط سختی برای این مسئله تعیین شده، این به اصطلاح جهادیها از هیچیک از این شروط تبعیت نمیکنند.
برخی از این شرایط و ضوابط به این ترتیب است: اول اینکه مسلمانان اجازه آغاز جنگ را ندارند. آنها فقط میتوانند از خود دفاع کنند. خداوند به مسلمانان اجازه داده است که تنها در صورت اخراج شدن از خانه و سرزمین خود با مهاجمان بجنگند. همچنین اگر مردم بیپناهی در معرض حمله قرار بگیرند و از مسلمانان طلب کمک کنند.
حتی برای این جنگها نیز قرآن محدودیتها و چارچوبهایی تعیین کرده است. اول این که اگر دشمن پیشنهاد صلح دهد، مسلمانان باید بلافاصله جنگ را متوقف کنند. دوم، مسلمانان اجازه ندارند از عدالت الهی تجاوز کنند «وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ* و در راه خدا، با كساني كه با شما ميجنگند، نبرد كنيد! و از حد تجاوز نكنيد، كه خدا تعدیكنندگان را دوست نميدارد». بر این اساس، جنگ نامحدود و آخرالزمانی امثال داعش کاملاً غیراسلامی است. سوم، مسلمانان موظفند با اسرای جنگی با احترام برخورد کنند، نه اینکه آنها را سر ببرند؛ آنطور که اخیراً در ویدئوهای تبلیغاتی هولناک داعش دیده میشود. همچنین مسلمانان نمیتوانند اسرا را نگه دارند، زندانی کنند و از آنها به عنوان سربازان آینده استفاده کنند. و در آخر، پیروان اسلام اجازه ندارند که عقاید دینی خود را به دشمنان خود تحمیل کنند.
بر اساس قرآن، تروریستهای موسوم به جهادیها از یکی از مهمترین دستورات در مورد رابطه با دیگر ملتها سرپیچی میکنند. قرآن میگوید که مسلمانان نباید با کسانیکه با آنان وارد جنگ نشدهاند، خصومت کنند و تاکید میکند که باید با دیگران ارتباطات متقابل داشته باشند. به این ترتیب مشخص است که قرآن مسلمانان را از مهربانی و عدل دور نکرده است.
اجازه جنگیدن در قرآن تنها مشروط به تدافعی و واکنشی بودن آن است. پیرو واقعی قرآن اجازه آغاز جنگ نداشته و حتی در جنگ تدافعی نیز اجازه کشتن انسانهای بیگناه را ندارد. این اسلامی است که اکثریت مسلمانان پیروی میکنند؛ و اساساً راهنمایی برای زندگی صلحآمیز در کنار دیگر ادیان و ملتها است.