آیت‌الله‌العظمی سبحانی:
امام علی(ع) قهرمان میدان نبرد و حکیم میدان علم بود
گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم گفت: ابن ابی‌الحدید بیان میکند که امام علی(ع) مجمع یک رشته اخلاقیاتی است که غالبا قابل جمع نیستند؛ از جمله اینکه ایشان در میدانهای جنگ مانند یک قهرمان و در میدان علم، حکیم بودند.
وی افزود: این بیان که اگر تا روز قیامت، انس و جن در کنار هم قرار گیرند نمیتوانند یک آیه مثل قرآن بیاورند با حکمت مافوق بشری مطابقت دارد؛ چون هیچ انسانی نیست که کتابی از خود او صادر شده باشد و چنین ادعایی کند.
این مرجع تقلید بیان کرد: اولین عذر مشرکان که قرآن را تکذیب کردند آن بود که در قرآن تدبر نکردند و نشانههای حکمت الهی را که در قرآن بیان شده بود، درک نکردند.
وی گفت: عذر دیگری که برای این مشرکان ذکر و سبب شد پیامبر اکرم را قبول نکنند این بود که پیش از این چنین چیزی(ارسال رسل) در سابقه بشر وجود نداشته است و به همین خاطر این افراد نمیتوانستند این مسئله را باور کنند.
آیتالله سبحانی بیان کرد: این عذر نیز درست نیست زیرا پیش از این نیز پیامبران الهی مبعوث شده بودند که در تواریخ آنها نیز وجود داشته است و به همین جهت نمیتوان این عذر را از مشرکان پذیرفت.
وی گفت: عذر دیگر مشرکان که در قرآن بیان شده این است که شاید این افراد پیامبر اکرم(ص) را نشناختند و به ایشان ایمان نیاوردند؛ این عذر نیز قابل پذیرش نیست زیرا پیامبر اکرم از دوران جوانی برای مشرکان شناخته شده بودند و ایشان به نام «محمد امین» شناخته میشدند و از نظر خصال نیکوی اخلاقی بهترین قریش بودند.
این استاد حوزه بیان کرد: حضرت ابوطالب در زمان ازدواج پیامبر اکرم(ص) با حضرت خدیجه مهریه ایشان را به عهده گرفتند و به تمجید از حضرت پیامبر پرداختند و این مسئله بیانگر آن است که حضرت محمد(ص) در آن زمان کاملا شناخته شده بودند.
وی گفت: امام علی(ع) دنیای علم، حکمت و معرفت است ولی در زمان پیامبر اکرم(ص) کوچکترین سخنی بیان نشده است که این مسئله از جهت ادب به پیشگاه حضرت بوده است و همیشه مباحث را از پیامبر سؤال میپرسیدند و این همه خویشتنداری در عصر رسول خدا(ص) بسیار مهم است.
وی اظهارکرد: در سال 1331 در قم، در خصوص نماینده مجلس، اختلاف بود؛ دولتیها میخواستند یک نفر را از صندوق بیرون بیاورند و مردم نیز یک نفر دیگر را میخواستند انتخاب کنند؛ امام راحل در مسجد محمدیه به ما درس میگفتند؛ در آن زمان یکی از شاگردان فرمودند که تکلیف مردم را روشن کنید ولی امام راحل بیان کردند که در حال حاضر وظیفه من درس دادن است یعنی با حضور آیت الله العظمی بروجردی سخن گفتن برای من شایسته نیست.
این مرجع تقلید بیان کرد: امام علی(ع) پس از پیامبر اکرم(ص) با فضیلت‌ترین بشری است که در عالم خلق شده است و کلمات قصار ایشان خود گویای این مسئله است؛ امام علی(ع) در مقام فصاحت، کلام، زهد و... همیشه اولین بوده است؛ ایشان در زمان حکومت روی لیف خرما مینشستند ولی برخی از صحابه ثروتی عظیم برای خود جمع‌آوری کرده بودند.
این مفسر قرآن گفت: ابن ابی‌الحدید بیان میکند که امام علی(ع) مجمع یک رشته اخلاقیاتی است که غالبا قابل جمع نیستند؛ از جمله اینکه ایشان در میدانهای جنگ مانند یک قهرمان و در میدان علم، حکیم و فیلسوف بودند که این دو غالبا در کنار هم جمع نمیشود؛ امام علی(ع) تمام جنگ‌آوران عرب را به زانو درآورد ولی از اشک یتیم به خود میلرزیدند و چشم ایشان گریان میشد.
