تمنای برکت در روز بیست‌ودوم ماه رمضان
گروه اندیشه: ما در روز بیست‌ودوم ماه مبارک رمضان از خداوند می‌خواهیم تا برکاتش را بر ما نازل کند؛ برکت با معنایی گسترده در علوم اسلامی.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در دعای روز بیست‌ودوم ماه مبارک رمضان می‌‍‌خوانیم: «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ فَضْلِكَ وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ فِيهِ بَرَكَاتِكَ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِكَ وَ أَسْكِنِّي فِيهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِكَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ: خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا و بركاتت را بر من نازل فرما و به موجبات خشنودى‌ات موفقم بدار و در ميان بهشت‌هايت جايم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان».
انسان به خیر تمایل دارد. خیر معنایی کلی دارد و جهان‌بینی‌های مختلف در چارچوب خود، معنایی متفاوت از خیر را ارائه می‌کنند. هر انسانی با در نظر گرفتن خیر برای خود سرانجام خود را انتخاب می‌کند. در این راستاست که برکت مطرح می‌شود. برکت در معنای روزمره خود به معنای فیض، خبر و به نوعی زیاد شدن این امور خوانده می‌شود. علامه طباطبائی درباره برکت می‌گوید: «برکت، خیری است که متناسب با ظرفیت و کارکرد هر پدیده‌ای در آن نهاده می‌شود؛ مثلاً برکت در نسل، به فراوانی فرزندان است و برکت در وقت، این است که گستردگی کارهای انسان در زمانی خاص، بیشتر از کار کسانی مانند او، در همان مقدار از زمان باشد.»
برکت واژه‌ای پربسامد در قر آن است. مشتقات «برکت» 32 بار در قرآن آمده است. برکت در قرآن اشاره به فزونی نعمت است.
آیت‌الله گرامی درباره برکت معتقد هستند که «بركت» در اصل به معنى ثبات و استقرار چيزى است و اين واژه بر هر نعمت و موهبتى كه پايدار بماند اطلاق مى‌شود؛ بنابراين موجودات بیبركت آنهایی هستند كه ثبات و قرارى ندارند و زود فانى و نابود مىشوند.
امّت‌هايى كه داراى امكانات مادّى فراوان هستند بسیار بوده و منابع زيرزمينى، زمينى و انواع صنايع را دارند، ولى به خاطر تباهى اخلاق و فساد اعمال كه نتيجه مستقيم فساد اخلاق است، اين مواهب براى آنها ناپايدار و فاقد بركت است و غالباً در مسير نابودىشان به كار گرفته مى‌شود. نعمت‌ها هنگامى كه با فساد اخلاق توأم شوند، هم مايه عذاب دنيا و هم موجب خسران و زيان آخرت خواهند شد.
مرحوم آیت‌الله مجتهدی نیز درباره برکت چنین گفته‌اند: «برخی عمر با برکت دارند، چه اهل علم، چه غیر اهل علم. دستگیری و انجام کار خیر را برکت می‌نامند. معنی این فراز آن است که عمر با برکت داشته باشیم. اگر پولدار هستیم، کار خیر انجام دهیم و اگر عالم هستیم شاگرد تربیت کنیم و کتاب دینی بنویسیم. هر عالمی و آخوندی باید کار و تدریسی داشته باشد و نگوید که پیش‌نمازی مسجد، کار و شغل من است. عالم اگر تدریس، تألیف و تربیت شاگرد داشت، عمرش با برکت است. از این رو تمنای عمر پربرکت را باید تمنایی انسانی بدانیم که باید بتوانیم با اعمال خود به آن راه یابیم».
قهوه‌چیان
قهوه‌چیان
