مترجم قرآن به زبان گرجی در مورد انگیزه خود برای ارائه این ترجمه گفت: قرآن کریم متعلق به مردم یا دین خاصی نیست، قرآن راهنمایی برای همه مردم است و حق همه مردم و نیز گرجیزبانان است که ترجمه این کتاب آسمانی را به زبان خود داشته باشند.
وی افزود: من این ترجمه را با حسن نیت کامل برای گرجیزبانان انجام دادم و امیدوارم خداوند آن را بپذیرد.
باتوانی گفت: در این ترجمه جهانشمولی قرآن کریم همواره در نظر بوده زیرا قرآن متعلق به من، شما یا گروه و قشر خاصی نیست. قرآن هدیه خدا به همه انسانهاست.
مشکلات موجود در راه ترجمه قرآن به گرجی
وی در ادامه گفت: ترجمه قرآن به زبان گرجی با مشکلات زیادی مواجه بود. زیرا اولاً گرجی که زبان مردم گرجستان است تنها حدود 10 میلیون گویشور دارد و زبان غریبی است که فرهنگ لغت ندارد. همچنین ترجمه متون و تفاسیر قرآنی به زبان گرجی نیز وجود ندارد و این مسائل کار را برای مترجم دشوار میکند.
این مترجم و نویسنده گرجی افزود: ویرایش این اثر به تیمی متشکل از یک اسلامشناس و دو متخصص زبان گرجی به مدت سه سال سپرده شد و ویرایش نهایی نیز در یک بازه زمانی نسبتاً طولانی انجام و در نهایت این ترجمه قرآن پس از سالها چاپ و عرضه شد.
باتوانی گفت: در طول سالهای فعالیت در واحد برونمرزی صدا و سیما از من خواسته شد که برخی آیات قرآن را به زبان گرجی ترجمه کنم و این کار بهصورت ترجمه تحتاللفظی انجام شد که چندان دلچسب نبود و میخواستم که ترجمه روانی از قرآن داشته باشم؛ یک روز بهصورت اتفاقی مجله ترجمان وحی را دیدم و متوجه شدم که این مرکز ترجمه قرآن در قم واقع است. به سراغ آنها رفتم و آنها هم با پیشنهاد من برای ارائه ترجمه قرآن به زبان گرجی موافقت کردند.
وی افزود: مؤسسه ترجمان وحی فهرستی از ترجمهها و تفاسیر قرآنی مورد تأیید را در اختیار من گذاشتند و کار ترجمه قرآن را با حمایت این مؤسسه و پس از مطالعه تفاسیر متعدد آغاز کردم.
باتوانی گفت: ما اصالتاً گرجستانی هستیم و پیشنیان ما از گرجستان به ایران آمده و از مسیحیت به اسلام شیعی گرویدهاند. ما نیز اکنون در ایران ساکن هستیم. در کشور گرجستان اکثریت سنی هستند و جمعیت شیعیان به حدود 60 هزار نفر میرسد. جامعه مخاطب این ترجمه قرآن نیز بیشتر گرجیان مقیم گرجستان هستند.
گفتنی است، امامقلی باتوانی در سال ۱۳۳۶ شمسی در فریدونشهر متولد شد و سالهای اولیه عمر خود را در زادگاهش گذراند. وی در سن ۱۴ سالگی همراه با خانواده به گرجستان مهاجرت کرد و در آنجا مشغول به ادامه تحصیل شد. پس از سه سال تحصیل در رشته پزشکی در شهر تفلیس، در سال ۱۳۵۶ همراه با خانواده به ایران آمد و از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۸۹ به عنوان معلم در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران خدمت کرد. وی همچنین در سال ۱۳۷۶ به عنوان گوینده رادیو و مترجم زبان گرجی، در واحد برونمرزی صدا و سیمای مرکز گیلان مشغول فعالیت بود.