مرثیه گفت‌و‌گوی امام حسین(ع) با جبرئیل + دریافت
گروه بین‌الملل: کانال تلگرام رایزنی فرهنگی ایران در برلین مرثیه‌ای قدیمی در رثای امام حسین(ع) را با قطعه شعری از ناصرالدین شاه قاجار منتشر کرد.
شاعر این قطعه که «جبرئیل» نام دارد، ناصرالدین شاه قاجار و مداح این مرثیه قدیمی نامشخص است.
ناصرالدین شاه قاجار در دیوان اشعار خود گفت‌و‌گوی امام حسین(ع) با جبرئیل در ظهر عاشورا را بدین شکل سروده است:
از عرش با ملائک سیاح جبرئیل آمد به یار شه بی یار جبرئیل
وقتی رسید دید حسین را میان خون گفتا فدای جان تو، صد بار جبرئیل
برگو پیکری که منش پروریده‌ام بینی چه سان جراحت بسیار، جبرئیل
این گفت و سایه بر بدن آن جناب کرد از شه پر به دیده خونبار جبرئیل
شاه شهید دیده گشوده به ناله گفت ای پیک وحی خالق جبار، جبرئیل
بردار سایه‌ات زسرم این دم وصال حایل مشو میان من و یار، جبرئیل
گر سایه افکنی، به سر اصغرم فکن آن طفل هست چو گل بی‌خار، جبرئیل
مادر نداشت شیر و منش هم ندارم آب لب تشنه گشت کشته‌ی اشرار، جبرئیل
اندر کنار علقمه هر لحظه بگذری کن سایه‌ای به میر علمدار، جبرئیل
آن نوجوان شبیه جدش پیغمبر است کن سایه‌ای به احمد مختار، جبرئیل
شو سایبان به راس درخشان قاسمم چون هست آن یتیم دل افکار، جبرئیل
در راه شام چون گذری بر عیال ما کن سایه‌ای به عابد بیمار، جبرئیل
طفلم سکینه و دختر زارم رقیه را آنجا زنند سیلی بسیار، جبرئیل
اندر خرابه گر گذرت گشت از وفا کن سایه‌ای به زینب افکار جبرئیل
لیک چون آن ستم‌زدگان، آل اطهرند کن سایه‌ای به عترت اطهار، جبرئیل
اندر مدینه گر گذری ای برادرم ده تسلیت به دختر بیمار جبرئیل
پرواز چو کنی، تو به لوح و قلم رسی کن ثبت شعر ناصر قاجار جبرئیل
دریافت مرثیه گفت‌و‌گوی امام حسین(ع) با جبرئیل
سایه زشهپر مکن برسرم ای جبرئل .جلوه سوی سایه نیست دیگرم ای جبرئل