رمیله؛ پناهگاه قرآنی در جنوبی‌ترین نقطه کشور

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در ادامه معرفی مؤسسات قرآنی سراسر کشور این بار به سراغ خانه‌ قرآنی در یکی از شهرستان‌های جنوبی کشور رفته‌ایم تا هم آن را معرفی کنیم هم اینکه با گزارشی که از فعالیت‌ها، امکانات، فضای آموزشی و چگونگی تربیت قرآن‌آموزان و مربیان قرآنی آن ارائه می‌دهیم راه را برای آشنایی مردم عادی با این خانه قرآنی باز کنیم. چه خوب است در کنار مؤسسات و خانه‌های قرآنی که در مراکز شهری وجود دارد به سراغ روستاهایی برویم که علی رغم فقر مادی، عرق زیادی به قرآن و آموزش کلام‌ وحی دارند و یادشان نرفته است که همین آیات الهی است که در سخت‌ترین شرایط کمک‌رسان همگان است.
در ادامه ایکنا به سراغ پناه‌گاه‌هایی قرآنی با وسعت کم اما معنویت بالا رفته و برای آشنایی با این مکان قرآنی پای صحبت‌های مدیر این خانه قرآنی و قرآن‌آموزانش نشسته است.

زمانی که کودکان ساده‌دل روستایی را در زمین‌های خاکی روستا مشغول بازی و تفریح دیدم و نظاره کردم که چگونه وقتشان را به علت نبودن مکانی مناسب برای سرگرم‌ کردنشان صرف بازی‌‌های پوچ و واهی می‌کنند عزمم را جزم کردم تا برای وضعیت این کودکان را سر و سامانی دهم و برنامه‌ای فرهنگی را برای آنها طرح‌ریزی کردم، همین شد تا جرقه تأسیس مؤسسه قرآنی در ذهنم نقش بست و  از آنجا که از زمان‌های دور در راه قرآن و ذکر اهل بیت(ع) به عنوان ذاکر کوچک به خدمت مشغول بودم، همواره دوست داشتم که جایی را برای آموزش قرآن برای کودکان تأسیس کنم که خداوند عنایتی در حق بنده حقیر کرد و در استان خوزستان، شهرستان آبادان، روستای رمیله با گرد‌هم آوردن کودکان موفق به تأسیس خانه قرآن  به نام  اهل بیت(ع) شدم.  
*مطالبی که بیان شد از زبان دیلمی، مدیر خانه قرآن اهل بیت(ع) بود.
وی می‌گوید: برای گرفتن مجوز تأسیس این خانه قرآن بارها به سازمان تبلیغات اسلامی رفتم که هربار  مشکل جدیدی برای اخذ مجوز در پیش رویم پدیدار می‌شد اما در این راه از تلاش باز نایستاده و با کمک همسر خود موفق به کسب مجوز در سال 1393 شدم.
مدیر خانه قرآن روستایی رمیله با اشاره به تاریخچه این شهر بیان می‌کند: رمیله‌(آبادان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آبادان در استان خوزستان ایران است. رمیله روستایی است که با محدودیت‌های بسیاری از نظر اقتصادی، امکانات، فقر و محرومیت روبرو است که تنها صدای بانک الله اکبر از یک مسجد به گوش می‌رسد و دو مدرسه است که دلش برای فرزندان خاکی این شهر سوخته و خود را در ‌دل این شهر به نگاه‌های کودکان خشنود کرده است.

دیلمی اظهار می‌کند: در ابتدا به منظور راه‌اندازی این مرکز قرآنی، تنها هدف، نشر قرآن کریم در روستا بود که به منظور توسعه فرهنگ انس با قرآن کریم، روستای دیگری از شهرستان آبادان به نام تنگه را هم تحت پوشش قرار داده و با تعداد کمی از قرآن‌آموزان به آموزش قرآن کریم پرداختم که علاقه‌مندان برای آموزش قرآن به این مرکز مراجعه کردند.
وی به مشکلات فضای آموزشی این دو خانه قرآن اشاره می‌کند و می‌گوید: در روستای رمیله، بنده منزل شخصی خود را برای آموزش قرآن در راه خداوند برای متبرک شدن به این کار اختصاص داده‌ام اما به‌دلیل تعصبات قومی در این منطقه، با رفت و آمدهای قرآن‌آموزان دچار مشکل شده و تنها تعدادی از خردسالان برای آموزش به منزل شخصی که همان خانه قرآن اهل بیت(ع) است، می‌آیند.
مدیر خانه قرآن اهل بیت(ع) ادامه می‌دهد: در روستای تنگه وضع بهتری حاکم نیست و قرآن‌آموزان و مشتاقان راه خدا هر بار در مکانی که با مشکلات صاحب‌خانه‌ای همراه است، برای یادگیری شرکت می‌کنند اما واقعاً دردناک است که دانش‌آموز باشی و قرآن‌آموز و برکت داده شده اما بر روی خاک قرآن بیاموزی. جایی وجود ندارد که بتوان در آن مکان به آموزش پرداخت. گاهاً مدرسه‌ای اجازه ورود به کلاس را در ساعات غیر‌درسی داد، اما به دلایلی باز هم قرآن‌آموزان سقفی بر سر ندارند و در سوز سرمای زمستان تنها به عشق کلام‌الله در حیات مدرسه به آموزش مشغولند.

وی می‌گوید: دردها زیاد هستند اما اشتیاق بسیار بالاتر از دردی است که اجازه دهد این خردسالان و دانش‌آموزان را از قرآن جدا کند و بنده نیز به همراه سه تن از مربیان که برای خدا گام برمی‌دارند و باقیات و صالحات را سرلوحه قرار داده‌اند، همه به فکر فعالیت قرآنی و نشر و ترویج قرآن کریم در این دو روستا هستیم.
دیلمی آهی می‌کشد و در ادامه می‌گوید: خانه خرابه قدیمی متعلق به اجداد بنده در روستای تنگه با مساحت 600 متر به خانه قرآن هدیه شده است اما چندین سال است که به‌دلیل نبود امکانات مالی این خرابه فقط یادگاری از پدر بزرگ برایمان بدون استفاده مانده که تنها با کمک خیرین می‌توان این بنای ماندگار را به تنها خانه قرآنی این روستا تبدیل کرد که امیدواریم بتوانیم خیری را دعوت به این کار کنیم.
وی ادامه می‌دهد: هر باری که برای دریافت کمک به اداره تبلیغات شهرستان آبادان رفتیم، با جمله «بودجه‌ای وجود ندارد» روبرو شدیم و این همیشه برای ما سؤال است که مناطق محروم چطور می‌توانند به تنهایی و بدون هیچ کمکی از سوی مسئولان و خیرین روی پای خود بیاستند. چرا همیشه سهم روستائیان از بودجه‌های دولتی هیچ است. روستای رمیله و تنگه روستاهای فراموش شده است که در آن مردمانی هستند که قلبشان برای یادگیری قرآن می‌تپد.
دیلمی با نیم نگاهی به فعالیت‌های این مرکز می‌گوید: آموزش روخوانی قرآن کریم، روانخوانی، دعای کمیل، احکام و کلاس‌های کاردستی از جمله برنامه‌های آموزشی این خانه قرآن است که برای همه مقاطع سنی ارائه می‌شود.

مدیر این مرکز با اشاره به اینکه اهدای 20 جلد قرآن کریم از سوی امام جمعه شهر کمک خوبی بود که برای این خانه قرآن انجام شد، بیان می‌کند: مردمان این منطقه به قدری محروم هستند که برخی از آنان نمی‌توانند هزینه ناچیز کلاس را پرداخت کنند و با رضایت به صورت رایگان در کلاس شرکت می‌کنند و برخی از آنان به لباس گرم شب نیز محتاج هستند.
در این روستا از امکانات و تجهیزات کمی برخوردار هستیم اما به شکرانه اهدای قرآن از سوی امام جمعه شهر، کلاس‌های قرآن را به صورت سیار با حمل کتاب‌های شریف از این روستا به آن روستا و از این کلبه خاکی به حیات مدرسه با حضور قریب به 100 قرآن‌آموز برگزار می‌کنیم.
وی در پایان سخنان خود خطاب به ‌مسئولان می‌گوید: این روستا در فقر به سر می‌برد اما مشتاق و دلسوزانه در جهت یادگیری کلام خدا گام بر‌می‌دارد که از مسئولان تقاضا می‌شود که استعداهای قرآنی روستاها را دریابند و به مسائل فرهنگی این قشر توجه داشته و با کمک‌های معنوی و مالی‌ آینده ایران را قرآنی بسازند.