درباره کشور اسلامی و ثروتمند برونئی بیشتر بدانید

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری المواطن، «سرزمین آشتی» یا «برونئی دارالسلام» کشوری واقع در ساحل شمالی جزیره بورنئو در جنوب شرق آسیا است.
برونئی در کنار مالزی قرار گرفته است و در حقیقت در گذشته به همراه دیگر بخش‌های مالزی یکی از کشورهای تحت‌الحمایه انگلیس بود. برونئی تنها بخش در مجموعه این بخش‌ها است که در سال ۱۹۶۳ ترجیح داد تحت‌الحمایه انگلیس باقی بماند و به مالزی نپیوندد.
این کشور در سال ۱۹۸۴ میلادی استقلال یافت و به دلیل داشتن منابع فراوان نفت و گاز، یکی از بالاترین استانداردهای زندگی در جهان را دارد.
اسلام دین رسمی در برونئی محسوب می‌شود و بیش از 60 درصد از جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می‌دهند.
برونئی دارای بزرگترین مسجد در شرق آسیا است؛ این مسجد که «سلطان عمر سیف‌الدین» یا «مسجد طلایی» نامیده می‌شود، روی دریاچه‌ای در مرکز بندر «سری بگاوان»، پایتخت برونئی در سال 1958 م احداث شده است.
سلطان برونئی حسن البلكیا است. وی پادشاه كشور ثروتمندی است و علاقه زیادی به استفاده از طلا و جواهر در همه چیز دارد. او در كودكی غذای خود را در ظرف‌های طلا و با قاشق‌های طلا میل می‌كرده، در همه لباس‌های او به میزان زیادی طلا و جواهر به كار رفته است.
این کشور همچنین بزرگترین کاخ پادشاهی جهان را دارا است که قصر «آستانه نور ایمان» نام دارد و مقر اقامت رسمی پادشاه است. این قصر در کرانه رود برونئی در چنوب پایتخت(بندر سری بگاوان) واقع شده و دارای 1788 اتاق و پارکینگ برای 110 خودرو است. در این کاخ 650 تابلو نصب شده که یک بازدیدکننده برای تماشای همه اتاق‌های آن اگر فقط 30 ثانیه زمان بگذارد، 24 ساعت کامل وقت لازم دارد. کاخ پادشاهی برونئی همچنین دریاچه‌ای دارد که در آن ده‌ها نوع دلفین نگهداری می‌شود.
پادشاه عربستان دیروز، 14 اسفند پیش از سفر به جزیره بالی اندونزی برای گذراندن تعطیلات اشرافی در کنار یک هزار و ۵۰۰ تن از شاهزادگان و همراهان به منظور سفری چند ساعته از جاکارتا عازم برونئی دارالسلام شد.
ملک سلمان پس از دیدار با پادشاه این کشور در جلسه‌ای پیرامون تقویت روابط دوجانبه حضور یافت. در این دیدار شاه سعودی توافق‌نامه‌هایی را در خصوص فعالیت‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری در زمینه‌های هنری، آموزشی، فرهنگی، جوانان و ورزش را به امضا رساند که همه آن‌ها به گفته ناظران، در راستای شکست سیاست‌های عربستان در خاورمیانه و نگاه آل‌سعود به کشورهای دورتر انجام می‌شود.