هم‌نشینی با قرآن در روزهای تنهایی‌/ اراده قوی مشکلات را آسان می‌کند
کد خبر: 3596352
تاریخ انتشار : ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۸:۳۵
قاری روشندل لبنانی عنوان کرد:

هم‌نشینی با قرآن در روزهای تنهایی‌/ اراده قوی مشکلات را آسان می‌کند

گروه بین‌الملل: حسن دهینین پس از نابینایی، تنهایی و گوشه‌نشینی را به حضور در جامعه ترجیح می‌دهد، او با فقدان نور دیده، انس با قرآن را پیش می‌گیرد و عشق به کلام وحی در دل و جانش نفوذ می‌کند.

قرآن؛ هم‌نشین روزهای تنهایی‌ام/ اراده قوی مشکلات را آسان می‌کند
حسن دهینین، قاری و حافظ روشندل لبنانی که در رشته قرائت دومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن روشندلان کشورمان حضور یافته بود، گفت‌و‌گویی با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) انجام داده است که از نظر می‌گذرد:
ابتدا خودتان را معرفی کنید و مختصری از فعالیت‌هایتان بگویید.
حسن دهینین هستم، قاری و حافظ کل قرآن. در حال حاضر در حوزه علمیه لبنان تحصیل می‌کنم و مدرس قرآن نیز هستم و قرآن را به دانش‌آموزان و علاقمندان آموزش می‌دهم.
تاکنون دوبار در رشته حفظ مسابقات قرآن ایران و یک بار در رشته قرائت شرکت کرده‌ام، سال 2014 و 2016 در رشته حفظ مسابقات قرآن ایران و امسال نیز در رشته قرائت.
غیر از ایران تجربه حضور در مسابقات بین‌المللی را نداشته‌ام و در رقابت‌های داخلی لبنان همچون اذان، تفسیر، قرائت و حفظ نیز شرکت کرده‌ام و در این رقابت‌ها در رشته حفظ 20 جزء مقام دوم و حفظ پنج جزء و کل قرآن نیز اول شده‌ام.
چطور حافظ و قاری قرآن شدید؟
داستان روی‌آوردن من به قرآن جالب است، من تا 13 سالگی بینا بودم، پس از 13 سالگی به خاطر مشکل در شبکیه نابینا شدم و گوشه‌نشینی اختیار کرده و دور از جامعه زندگی می‌کردم، در آن زمان به قرآن روی آوردم و با کلام وحی مأنوس شدم و یکی از علمای لبنان به من پیشنهاد داد و کمک کرد که قرآن را حفظ کنم و من هم این پیشنهاد را پذیرفتم و به لطف الهی حافظ قرآن شدم.
چرا پیش از نابینایی قاری یا حافظ نشدید؟
چون سنم کم بود و مثل هم سن و سالانم فقط به مدرسه می‌رفتم و چیز زیادی درباره این که قرآن را حفظ کنم یا نکنم نمی‌دانستم و تعلق خاصی با قرآن نداشتم هر چند به صورت معمول در خانواده‌ام قرآن قرائت می‌شد؛ اما عشق به قرآن پس از نابینایی حاصل شد.
زمانی که انسان بینایی‌اش را از دست می‌دهد، ناخواسته از جامعه دوری گزیده و تنهایی را ترجیح می‌دهد من در آن زمان بیشتر به رادیو گوش می‌دادم و به چیزی غیر از قرآن مأنوس نشدم و عاشق تلاوت و صوت قاریانی همچون محمد صدیق منشاوی، محمد رفعت و عبدالباسط بودم و خیلی به تلاوت‌های آنان گوش می‌دادم.
در کدام مؤسسه به یادگیری قرآن پرداختید؟
زمانی که تازه نابینا شده‌ بودم، در مؤسسه امام هادی(ع) در بیروت وابسته به جمعیت خیریه «مبرات» به یادگیری قرآن پرداختم و در واقع آنجا آغاز راه بود، این مؤسسه به بیماران خاص و معلولان خدمات می‌دهد و من هم علوم قرآنی را در این مؤسسه آموختم اما بعدها فعالیت‌های قرآنیم را توسعه دادم و در جمعیت قرآن کریم لبنان در بیروت حضور یافته و در دوره‌های مختلف قرآنی این مرکز همچون تجوید، وقف و ابتدا، تفسیر و صوت و لحن شرکت کردم.
اکنون در مؤسسه امام هادی قرآن تدریس می‌کنم و افراد از گروه سنی مختلف از کوچک و بزرگ در کلاس‌های حفظ، تجوید، مفاهیم، صوت و لحن و وقف و ابتدا که تدریس می‌کنم، شرکت می‌کنند. شاگردم امسال در مسابقات قرآن دانش‌آموزی ایران شرکت کرد.
در مسیر حفظ قرآن با چه مشکلات و سختی‌هایی مواجه بوده‌اید؟
هر کاری سختی خاص خود را دارد؛ اما مهم این است که انسان اراده قوی و همت والا داشته باشد. خدا را شکر من این همت را داشتم و مثلا یک جزء متشکل از 20 صفحه را در یک هفته حفظ می‌کردم و همه اینها به خاطر عشقم به قرآن بود.
تنها مشکلی که دارم این است که مشغله‌های زندگی اجازه نمی‌دهد آن طور که دوست دارم به برنامه‌های قرآنی‌ام برسم و وقت خالی داشته باشم که قرآن را دائما مرور و محفوظاتم را تثبیت کنم؛ اما با این حال من ارتباطم را با قرآن قطع نمی‌کنم و هر وقت امکان داشته باشد به تلاوت قرآن می پردازم، به نوای کلام وحی گوش می‌دهم، تدریس می‌کنم و با کمک خداوند سعی می‌کنم تلاش‌های قرآنی‌ام ادامه داشته باشد.
مسابقات قرآن ایران چطور بود؟ آیا پیشنهاد خاصی دارید؟
من از ایران به خاطر برگزاری این مسابقات تشکر می‌کنم، در این رقابت جمهوری اسلامی ایران تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان از رنگ‌ها و نژاد‌های مختلف را از همه جای جهان اعم از سیاه‌پوست و سفیدپوست را حول محور قرآن گرد هم آورد که جای تقدیر دارد.
از طرفی در این مسابقات اهتمام مسئولان ایرانی به نابینایان را که در زمره معلولان و بیماران خاص هستند، شاهد بودیم؛ افرادی که تعدادشان در جهان کم نیست، همچنین ایران در این دوره، مسابقات بانوان را هم برگزار کرد که اقدامی جالب توجه بود؛ زیرا زنان و مردان در نزد خدا برابرند و ملاک و میزان برتری افراد بنا به فرموده قرآن تقوی است و در آیه 13 سوره حجرات « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ: اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست بى‏ ترديد خداوند داناى آگاه است» بر این مسئله تأکید شده است.
فقط یک پیشنهاد دارم؛ اینکه مسابقات قرآن برای دیگر افراد معلول جامعه همچون معلولان جسمی حرکتی هم برگزار و زمینه حضور آنان در مشابه چنین رویدادهایی برایشان فراهم شود.
 در پایان بفرمایید آیا دولت لبنان از فعالان قرآنی به ویژه روشندلان حمایت می‌کند؟
واقعیت این است که ما موضوع حمایت از فعالیت‌های قرآنی اعم از فعالیت‌های روشندلان و افراد عادی را وظیفه دولت نمی‌دانیم؛ چون این کشور، یک کشور اسلامی صرف نیست و مسلمان و مسیحی در آن با هم زندگی می‌کنند. جمعیت قرآن لبنان در این کشور مسئول اجرای برنامه‌های قرآنی است که علاوه بر اجرای برنامه برای افراد عادی جامعه، به طور ویژه به فعالیت‌های قرآنی روشندلان نیز توجه دارد.
زهرا نوکانی
captcha