فهیمه سادات موسوینیا، داور بخش لحن مسابقات بینالمللی قرآن کریم بانوان اعزامی از مشهد مقدس، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره ضرورت برگزاری مسابقات قرآن در بخش نابینایان گفت: متأسفانه در این دوره از مسابقات نابینایان شاهد رقابت قراء نبودیم، اما طبیعتاً برگزاری مسابقات قرآن به منظور ارائه توانمندی نابینایان قابل تقدیر و ستایش است.
وی ادامه داد: معتقدم متسابقان بخش نابینایان در مقایسه با سایر شرکتکنندگان تلاش درخوری کردند. این افراد با اخلاص خاص و فارغ از درگیری مسائل مادی و ظاهری در مسابقات حضور یافتند که این از نقاط قوت مسابقات قرآن به شمار میآید.
این داور اعزامی از مشهد مقدس درباره نظر برخی که معتقدند فقط مسابقات قرآن نابینایان باید در بخش قرائت به صورت جداگانه برگزار شود و این تفکیک در رشته حفظ ضرورت ندارد، افزود: این مسابقات باید به تفکیک برگزار شود، چون حافظان نابینا مانند افراد عادی نمیتوانند از محضر استادان و دیگر مزایای حضور در دوره و ارتباط تصویری با صفحه قرآن و تثبیت آن در ذهن بهرهمند شوند.
موسوینیا درباره اینکه سطح تلاوت و اجرای قاریان و حافظان نابینا در مقایسه با افراد معمولی متفاوت و اثرگذارتر است؟ اظهار کرد: بله گاهی شاهد حضور افرادی با اجرای تأثیرگذار از این طیف بودهایم و به معنای واقعی افراد بسیاری هستند که سطح تلاوتشان بالاتر از سایرین است. البته در هر طیفی این سطح بالا و پایین دارد، اما وجه تمایز این افراد فراگیری از طریق شنیدن و گوش است. نحوه حضور در کلاس و دورههای قرآنی متفاوت است و اینها نمیتوانند از امکانات افراد عادی استفاده کنند. لذا با سعی و تلاش بسیار به مراحل بالاتر دست پیدا میکنند. بنابراین تأثیرگذاری آنها نیز متفاوتتر است.
این داور بینالمللی با اشاره به حزن تلاوت قراء روشندل و اینکه در بین قاریان مصری افرادی نیز نابینا بودهاند، گفت: آنها با بهرهگیری از گوش موسیقایی وارد این عرصه شدهاند و بر گوش بیشتر تمرکز دارند و چون از نظر علمی تخصص ندارم، نمیتوانم بگویم که فرد نابینا در مقایسه با دیگران از گوش موسیقایی بالاتری برخوردار است، اما برخی از افراد عادی نیز گوش موسیقایی بالایی دارند و تیزگوش هستند.
موسوینیا بیان کرد: چون افراد نابینا تلاش میکنند که از طریق شنیدن با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند این گوش تربیت شده است و طبیعتاً میتوانند از این طریق بیشتر پیشرفت کنند، یعنی تربیت این افراد شنیداری است. افراد عادی چون همزمان تمرکزشان بر چشم و گوش هست، به اندازه فرد نابینا بر گوش تمرکز ندارند.
وی با تأکید بر اینکه یکی از راههای اصولی حفظ کردن آیات، تصویری است؛ به این معنا که در کنار استماع آیات تصویر صفحه را حفظ میکنند، گفت: متأسفانه نابینایان از این نعمت محروم هستند و قطعاً باید مسابقات این طیف جدا از افراد معمولی باشد، چون شرایط و توانمندی واحدی ندارند.
موسوینیا در پاسخ به این سؤال که آیا با نابینایان مشتاق به امر قرائت و حفظ برخورد داشته است؟، گفت: قطعاً به دلیل برگزاری مسابقات قرآن از سوی سازمان بهزیستی و هم کمیته امداد امام خمینی(ره) و داوری این مسابقات، با افراد نابینایی روبرو شدهام که گاه به صورت متسابق، مستمع و یا حاضران راهنمایی خواستند که مواردی را به آنها متذکر شدهام، اما اگر فرد نابینا این شرایط را لمس کرده باشد، بیشتر و بهتر میتواند ارتباط برقرار کند.
وی به بیان خاطرهای از برخورد با قاری و یا حافظ نابینا، اظهار کرد: در دورهای از مسابقات قرآن سازمان بهزیستی کشور دو خواهر نابینا به عنوان میهمان حضور داشتند که آیاتی از قرآن را به تقلید باهم همخوانی کردند؛ به اندازهای اجرای زیبا و تأثیرگذاری داشتند که هیئت داوران طی این اجرا، اشک ریختنند و تحت تأثیر قرار گرفتنند و سپس آنها را راهنمایی کردیم که به صورت حرفهای به این موضوع بپردازند. فکر میکنم در حال حاضر از حرفهای ترین قاریان شده باشند.
موسویزاده درباره نقاط مثبت و منفی این دوره از مسابقات افزود: برگزاری مرحله مقدماتی مسابقات قرآن به صورت غیرحضوری موجب شد که از لحاظ زمانی صرفهجویی شود و هم سطح مسابقات بالاتر رود، اما در این بین کشورهایی هستند که امکان حضور ندارند و یا شرایط حکومتی آنها امکان حضور در مسابقات قرآن را به ویژه در بخش بانوان نمیدهد. شاید اگر آنها میتوانستند در مسابقات حضور پیدا کنند، از فضای مسابقات تأثیر میگرفتند و زمینهای برای تشویق آنها فراهم میشد. همچنین، در هیئت داوران نیز شاهد حضور افراد متخصص از کشورهای مختلف بودیم.
انتهای پیام